مثنوی مولانا – دفتر پنجم – بخش ۱۲۰ – سَبَبِ دانستنِ ضَمیرهایِ خَلْق

 

۲۸۱۳ چون دلِ آن آبْ زین‌ها خالی است عکسِ روها از بُرونْ در آب جَست
۲۸۱۴ پَس تو را باطِنْ مُصَفّا ناشُده خانه پُر از دیو و نَسْناس و دَده
۲۸۱۵ ای خَری زِاسْتیزه مانْده در خَری کِی زِ اَرْواحِ مَسیحی بو بَری‌؟
۲۸۱۶ کِی شِناسی گَر خیالی سَر کُند کَزْ کُدامین مَکْمَنی سَر بَر کَند
۲۸۱۷ چون خیالی می‌شود در زُهْدْ تَن تا خیالات از دَرونه روفْتَن

#دکلمه_مثنوی

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *