مثنوی مولانا – دفتر پنجم – بخش ۱۲۲ – در بَیانِ فَضیلَتِ اِحْتِما و جوع

 

۲۸۳۳ جوعْ خود سُلطانِ داروهاست هین جوعْ در جان نِهْ چُنین خوارَش مَبین
۲۸۳۴ جُمله ناخوش از مَجاعَتْ خوش شُده‌ست جُمله خوش‌ها بی‌مَجاعَت‌ها رَد است

#دکلمه_مثنوی

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *