مثنوی مولانا – دفتر اوّل – بخش ۵۴ – اِعْتِراضِ نَخچیران بر سُخنِ خَرگوش

 

۱۰۱۰ قوم گُفتَندَش که ای خَر، گوشْ دار خویش را اندازۀ خرگوش دار
۱۰۱۱ هین چه لاف است این، که از تو بِهْتَران در نیاوَرْدَند اَنْدَر خاطِر آن؟
۱۰۱۲ مُعجَبی یا خودْ قَضامانْ دَر پِی است وَرنَه این دَمْ لایقِ چون تو کِی است؟

#دکلمه_مثنوی

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *