مثنوی مولانا – دفتر اوّل – بخش ۶۲ – هم دَر بَیانِ مَکْرِ خرگوش

 

۱۱۱۲  در شُدن خرگوش بَسْ تأخیر کرد مَکْر را با خویشتن تَقریر کرد
۱۱۱۳ در رَهْ آمد بَعدِ تأخیرِ دراز تا به گوشِ شیر گوید یک دو راز
۱۱۱۴ تا چه عالَم‌هاست در سودایِ عقل تا چه با پَهْناست این دریایِ عقل
۱۱۱۵ صورتِ ما اَنْدَرین بَحْرِ عِذاب می‌دَوَد چون کاسه‌ها بر رویِ آب
۱۱۱۶ تا نَشُد پُر بر سَرِ دریا چو طَشْت چون که پُر شُد طَشتْ در وِیْ غَرق گشت
۱۱۱۷ عقلْ پنهان است و ظاهِرْ عالَمی صورتِ ما موجْ یا از وِیْ نَمی
۱۱۱۸ هرچه صورت می وَسیلَت سازَدَش زان وَسیلَت بَحرْ دور اَنْدازَدَش
۱۱۱۹ تا نَبینَد دلْ دَهَنده‌یْ راز را تا نَبینَد تیرْ دوراَنْداز را
۱۱۲۰ اسبِ خود را یاوه دانَد وَزْ سِتیز می‌دَوانَد اسبِ خود در راهْ تیز
۱۱۲۱ اسبِ خود را یاوه دانَد آن جَواد وَاسْبْ خود او را کَشان کرده چو باد
۱۱۲۲ در فَغان و جُست و جو آن خیره‌سَر هر طَرَف پُرسان و جویان دَر به دَر
۱۱۲۳ کان کِه دُزدید اسبِ ما را، کو و کیست؟ این که زیرِ رانِ توست، ای خواجه چیست؟
۱۱۲۴ آری، این اسب است، لیک این اسب کو؟ با خود آی ای شَهْسوارِ اسب ‌جو
۱۱۲۵ جانْ زِ پیداییّ و نزدیکی‌ست گُم چون شِکَم پُر آب و لبْ خُشکی چو خُم
۱۱۲۶ کِی بِبینی سُرخ و سَبز و فور را تا نبینی پیش ازین سه نور را
۱۱۲۷ لیک چون در رنگ گُم شُد هوشِ تو شُد زِ نورْ آن رنگ‌ها روپوشِ تو
۱۱۲۸ چون که شب آن رنگ‌ها مَسْتور بود پس بِدیدی دیدِ رنگ از نور بود
۱۱۲۹ نیست دیدِ رنگْ بی‌نورِ بُرون هم چُنین رنگِ خیالِ اَنْدَرون
۱۱۳۰ این بُرون از آفتاب و از سُها وَنْدَرون از عکسِ اَنْوارِ عُلا
۱۱۳۱ نورِ نورِ چَشمْ خود نورِ دل است نورِ چَشم از نورِ دل‌ها حاصِل است
۱۱۳۲ باز نورِ نورِ دلْ نورِ خداست کو زِ نورِ عقل و حِسْ پاک و جُداست
۱۱۳۳ شب نَبُد نور و نَدیدی رنگ را پس به ضِدِّ نور پیدا شُد تو را
۱۱۳۴ دیدنِ نور است، آن‌گَهْ دیدِ رنگ وین به ضِدِّ نور دانی بی‌دِرَنگ
۱۱۳۵ رنج و غَم را حَق پِیِ آن آفرید تا بِدین ضِدْ خوش‌دلی آید پَدید
۱۱۳۶ پس نَهانی‌ها به ضِدْ پیدا شود چون که حَق را نیست ضِد، پنهان بُوَد
۱۱۳۷ که نَظَر بر نور بود، آن‌گَهْ به رنگ ضِدْ به ضِدْ پیدا بُوَد، چون روم و زَنگ
۱۱۳۸ پس به ضِدِّ نور دانِسْتی تو نور ضِدّ ضِد را می‌نِمایَد در صُدور
۱۱۳۹ نورِ حَق را نیست ضِدّی در وجود تا به ضِدْ او را تَوان پیدا نِمود
۱۱۴۰ لاجَرَم اَبْصارِ ما لا تُدْرِکُهْ وَهْوَ یُدْرِک، بین تو از موسیّ و کُهْ
۱۱۴۱ صورت از معنی چو شیر از بیشه دان یا چو آواز و سُخَن زَانْدیشه دان
۱۱۴۲ این سُخَنْ وآوازْ از اندیشه خاست تو ندانی بَحْرِ اندیشه کجاست
۱۱۴۳ لیکْ چون موجِ سُخَن دیدی لَطیف بَحرِ آن دانی که باشد هم شَریف
۱۱۴۴ چون زِ دانشْ موجِ اندیشه بِتاخت از سُخَنْ وآوازْ او صورت بِساخت
۱۱۴۵ از سُخَن صورت بِزاد و بازْ مُرد موجْ خود را باز اَنْدَر بَحْر بُرد
۱۱۴۶ صورت از بی‌صورتی آمد بُرون باز شُد کِانّا اِلَیْهِ راجِعون
۱۱۴۷ پس تو را هر لحظه مرگ و رَجْعَتی‌ست مُصْطَفی فرمود دنیا ساعتی‌ست
۱۱۴۸ فکرِ ما تیری‌ست از هو در هوا در هوا کِی پایَد؟ آید تا خدا
۱۱۴۹ هر نَفَس نو می‌شود دنیا و ما بی‌خَبَر از نو شُدن اَنْدَر بَقا
۱۱۵۰ عُمرْ هَمچون جویْ نو نو می‌رَسَد مُسْتَمِرّی می‌نِمایَد در جَسَد
۱۱۵۱ آن زِ تیزی مُسْتَمِر شَکل آمده‌ست چون شَرَر کِشْ تیز جُنْبانی به دست
۱۱۵۲ شاخِ آتش را بِجُنبانی بِساز در نَظَر آتش نِمایَد بَسْ دراز
۱۱۵۳ این درازی مُدَّت از تیزیِّ صُنْع می‌نِمایَد سُرعت‌اَنْگیزیِّ صُنْع
۱۱۵۴ طالِبِ این سِرّ اگر عَلّامه‌یی‌ست نَکْ حُسام‌ُالدّین که سامی نامه‌یی‌ست

#دکلمه_مثنوی

#همایون_شجریان    #محمد_معتمدی  دانلود اپرای عروسکی شمس و مولانا

3 پاسخ
  1. قادر
    قادر گفته:

    سلام و خداقوت
    قبل از هر چیز دستمریزاد میگم به آقای اشرفی عزیز و تیم همکاراش بخاطر امکاناتی که مهیا کردن برای خواندن و بهره بردن از نور و برکت شمس و مولانا🙏
    یه مدتیه که توی سایت من یه مشکلی پیدا کردم که قبلا نبود اینکه وقتی توی گوشی بصورت عرضی که مطالعه میکنی مصرع دوم ابیات چرا بزرگنمایی نمیشه مثل مصرع اول؟
    ممنون میشم از پاسخگوییتون.
    باسپاس

    پاسخ
    • احسان اشرفی
      احسان اشرفی گفته:

      درود به شما دوست عزیز و سپاس از ابراز لطف شما. خیلی خرسندیم از همراهی شما. اگر از تلفن همراه برای مشاهده سایت استفاده می‌کنید بهتر است با برنامه کروم chrome سایت را باز کنید و این برنامه را به‌روزرسانی کنید. گزینه‌ای در قسمت تنظیمات (setting, Accessibility, Force enable zoom) این برنامه هست که اجازه می‌دهد تا شما اندازه صفحه سایت را بزرگ کنید (همان کاری که برای دیدن عکسها می‌کنید). با این کار اندازه متن را هرچه قدر می‌خواهید بزرگ کنید تا آن مشکل برطرف شود. موفق باشید.

      پاسخ

تعقیب

  1. […]  این تمثیل را مولانا در مثنوی معنوی (دفتر اوّل بخش ۶۲) به نظم […]

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *