مثنوی مولانا – دفتر ششم – بخش ۷۱ – پُرسیدنِ آن وارد از حرم شیخ کی شیخ کجاست کجا جوییم و جواب نافرجام گفتن حرم

۲۰۶۱	اَشْکَش از دیده بِجَست و گفت او	با همه آن شاهِ شیرینْ‌نامْ کو؟
۲۰۶۲	گفت آن سالوسِ زَرّاق تَهی؟	دام گولان و کَمَنْدِ گُمرَهی؟
۲۰۶۳	صد هزاران خامْ ریشانْ هَمچو تو	اوفتاده از وِیْ اَنْدَر صد عُتو
۲۰۶۴	گَر نَبینیش و سَلامَت وا رَوی	خیرِ تو باشد نگردی زو غَوی
۲۰۶۵	لافْ‌کیشی کاسه‌لیسی طَبْل‌خوار	بانگِ طَبْلَش رَفته اَطْرافِ دیار
۲۰۶۶	سِبْطی اَند این قوم و گوساله‌پَرَست	در چُنین گاوی چه می‌مالَند دست؟
۲۰۶۷	جیفَةُ اللَّیْل است و بَطّال النَّهار	هر کِه او شد غِرِّهٔ این طَبْل‌خوار
۲۰۶۸	هِشْته‌اَند این قوم صد عِلْم و کَمال	مَکْر و تَزویری گرفته کینْست حال
۲۰۶۹	آلِ موسی کو دَریغا تاکُنون	عابِدانِ عِجْل را ریزند خون؟
۲۰۷۰	شَرع و تَقْوی را فَکَنده سویِ پُشت	کو عُمَر؟ کو اَمْرِ مَعْروفِ دُرُشت
۲۰۷۱	کین اِباحَت زین جَماعَت فاش شُد	رُخْصَتِ هر مُفسِدِ قَلّاش شُد
۲۰۷۲	کو رَهِ پیغامبری و اَصْحابِ او؟	کو نماز و سُبْحه و آدابِ او؟