مثنوی مولانا – دفتر سوّم – بخش ۱۶۵ – دَر آمدنِ حَمْزه رَضِیَ اللهُ عَنْهُ در جنگ بی‌زِرِه
| ۳۴۲۰ | اَنْدَر آخِر حَمْزه چون در صَف شُدی | بی‌زِرِه سَرمَست در غَزْو آمدی | |
| ۳۴۲۱ | سینه باز و تَنْ برهنه پیشْ پیش | دَر فَکَندی در صَفِ شمشیرْ خویش | |
| ۳۴۲۲ | خَلْق پُرسیدند کِی عَمِّ رَسول | ای هِزَبرِ صَفْ‌شِکَن شاهِ فُحول | |
| ۳۴۲۳ | نه تو لا تُلْقوا بِاَیْدیکُمْ اِلیٰ | تَهْلُکَه خواندی زِ پیغامِ خدا؟ | |
| ۳۴۲۴ | پس چرا تو خویش را در تَهْلُکَه | می دَر اَنْدازی چُنین در مَعْرکَه؟ | |
| ۳۴۲۵ | چون جوان بودیّ و زَفْت و سخت‌زِهْ | تو نمی‌رفتی سویِ صَفْ بی‌زِرِه | |
| ۳۴۲۶ | چون شُدی پیر و ضعیف و مُنْحَنی | پَرده‌هایِ لا اُبالی می‌زَنی؟ | |
| ۳۴۲۷ | لا اُبالی‌وار با تیغ و سِنان | می‌نِمایی دار و گیر و اِمْتِحان؟ | |
| ۳۴۲۸ | تیغْ حُرمَت می‌نَدارد پیر را | کِی بُوَد تمییزْ تیغ و تیر را؟ | |
| ۳۴۲۹ | زین نَسَق غم خوارگانِ بی‌خَبَر | پَند می‌دادند او را از غِیَر |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!