مثنوی مولانا – دفتر سوّم – بخش ۲۳ – تَشبیهِ فرعون و دَعویِ اُلوهیَّتِ او بِدان شَغال که دَعویِ طاووسی می‌کرد
| ۷۷۸ | هَمچو فرعونی مُرَصَّع کرده ریش | بَرتَر از عیسی پَریده از خَریش | |
| ۷۷۹ | او هم از نَسلِ شَغالِ ماده زاد | در خُمِ مالیّ و جاهی دَر فُتاد | |
| ۷۸۰ | هر کِه دید آن مال و جاهَش سَجْده کرد | سَجْدهٔ اَفْسوسیان را او بِخَورْد | |
| ۷۸۱ | گشت مَستَک آن گدایِ ژَنده‌دَلْق | از سُجود و از تَحَیُّرهایِ خَلْق | |
| ۷۸۲ | مالْ مار آمد که در وِیْ زَهرهاست | وان قَبول و سَجدهٔ خَلْق اَژدَهاست | |
| ۷۸۳ | های ای فرعون ناموسی مَکُن | تو شَغالی هیچ طاووسی مَکُن | |
| ۷۸۴ | سویِ طاووسان اگر پیدا شَوی | عاجِزی از جِلْوه و رُسوا شَوی | |
| ۷۸۵ | موسی و هارون چو طاووسان بُدند | پَرِّ جِلْوه بر سَر و رویَت زدند | |
| ۷۸۶ | زشتی اَت پیدا شُد و رُسوایی اَت | سَرنگون اُفتادی از بالایی اَت | |
| ۷۸۷ | چون مِحَک دیدی سِیَه گشتی چو قَلْب | نَقْشِ شیری رفت و پیدا گشت کَلْب | |
| ۷۸۸ | ای سگِ‌گَرگینِ زشت از حِرص و جوش | پوستینِ شیر را بر خود مَپوش | |
| ۷۸۹ | غُرِّهٔ شیرت بخواهد اِمْتِحان | نَقْشِ شیر و آن گَهْ اخلاقِ سگان؟ |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!