رباعی ۱۲۳ مولانا

	دلْ یادِ تو کرد چون طَرَب می‌اَنگیخت		وَاللَهْ که نَخورْد آن قَدَح را و بِریخت
	دلْ قالَبِ مُرده دید خود را بی‌‌تو		این است سِزای آن کِه از جان بِگُریخت

0 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!