رباعی ۴۴۲ مولانا
| قَدِّ اَلِفَم زِ عشقْ چون جیم افتاد | آن سو که تویی، حُسن در آن تیم افتاد | ||
| آن خوبیِ باقیِ تو ای جان و جهان | دلْ بِسْتَد و اَنْدَر پِیِ باقیم افتاد |
می‌فرماید از سنگینیِ بار عشق، من که چون الف راست قامت بودم، چون جیم خمیده شدم. آنجا که تو باشی همۀ خوبی‌ها و زیبایی‌ها در مضیقه و تنگنا خواهند افتاد. (تیم به معنای اندوه و دلتنگی است) یعنی زیبایی و خوبی نیز در برابر تو چون جیم خمیده و در تنگی می افتد، دلتنگ می شود، زیرا از رونق می‌افتد، کارش کساد می یابد. ای آن که جانِ جهانی، و خوبی تو جاودان و ابدی است، دلم را گرفتی و در پی آن، باقی چیزهایم را هم مطالبه می‌کنی.
با سلام و عرض خدا قوت و تشکر از وبسایت بسیار عالیتون
در مصرع دوم بیت اول:
حسن دو میم افتاد
صحیح است
قد الفم ز مشق چون جیم افتاد
آن سو که توئی حسن دو میم افتاد
آن خوبی باقی تو ایجان جهان
دل بستد و اندر پی باقیم افتاد
سلام به شما دوست عزیز. متن رباعی به همین شکل که هست درست می باشد. برای روشن شدن بیشتر مختصر شرحی بر آن می دهیم.
ممنون از توجه و پاسختون
در پناه خداوند باشید