مکتوبات مولانا – مکتوب ۱۵ – مخاطب معلوم نیست. شاید به معینالدّین پروانه در سفارش فرزندان امیر سیفالدّین حماء
فقُر بُکَ من صوب السّحائب اَنْجَعُ و اَجْدی علی اهل البلاد و انفع فعِش للمساعی و المأثِر و العُلی فانِّ حماها ما بقیتَ ممنّع[۱]. عَزَم اللهُ له علی الرُّشَد الاعظم و وفَّقَه و تولاّه به، انّی لم اَملِکُ من الله الّا الدُّعاء، المرجوّ برکته، المأمولَ اجابتهُ سَمَعهُ اللهُ و قَبِلَهُ و استجابَ فیه صالِحه و اَفضلَه[۲]. در این وقت فرزندان امیر سیف الدّین حَماء، امیر عالَم سلَّمهما اللهُ لابه کردند به نوشتهای به خدمت ملک الامرا، مقبول الحقّ، محمودالخُلق ادام اللهُ عُلوَّهُ جهتِ دستوری دادن او بدین طرف تا ایشان او را ببینند و آرام گیرند و وصیّت رفت که این نبشته را به خدمت شما تسلیم کنند تا به احسن العرض فی اَوانه[۳] عرض رود، حاجت آن محتاجان برآورد اِنْ شاءَ الله تعالی.
معلوم باشد که امسال سیّدالمشایخ، جنیدالزّمان، ابا یزیدالوقت، امین القلوب، مشرفُ الحقایق، حسامُ الحقّ والدّین ادام الله برکته به سببِ عمارتِ دیوار باغ که ویران شده بود بسیار زحمت دید و خرج بسیار رفت و معلوم شماست که خاطرِ این داعی آویختۀ آن بود که در خرجِ آن معاونتی رود. اکابر اینجا نبودند و خاطر اشرفِ شما مُتأسّی است با خاطر این داعی.
روحی بروحِک ممزوجٌ و مُتّصِلٌ
فَکُلُّ عارضةٍ تؤذِیک تؤذینی[۴]
این اتّصال افزون باد والمقصودُ معلوم. وَ ماَ تُقَدَّمُوا لِأَنفُسِکُم مَّنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَاللهِ[۵]، لَا نُرِیدُ مِنکُمْ جَزَاءً وَلَا شُکُوراً[۶]. انت لنا فی الرّخاء جمال و زینةٌ و فی الشِّدة عُدَّةٌ و ذخیرَةٌ[۷].
————————-
[۱] نزدیکی تو از نزدیکی ابرها برای اهالی شهر بهتر است، با تلاش و سربلندی زندگی کن که تا تو هستی رسیدن به آنها غیر ممکن است.
[۲] ترجمۀ استاد سبحانی: خداوند او را به بالاترین درجۀ رشد برساند، موفقّش کند او را یاری رساند، من جز دعا چیز دیگری ندارم، از او برکت طلب میکنم و پذیرش آن را و اجابت و شنیدن و پذیرفتن آن را از خدا میطلبم و خداوند دعاهای نیکو و برتر را میپذیرد.
[۳] عالیترین پیشنهاد، به موقعترین آن است.
[۴] شاعر این بیت یافت نشد: روحم با روحت درآمیخته و متصل است و هر چیز که تو را بیازارد مرا آزار خواهد داد.
[۵] بخشی از آیۀ ۱۳۰ سورۀ بقره و بخشی از آیۀ ۲۰ سورۀ مزمل: هر خیری پیشاپیش برای خویش بفرستید آن را نزد خداوند خواهید یافت، خداوند به آنچه میکنید بیناست.
[۶] بخشی از آیۀ ۹ سورۀ انسان: از شما نه پاداشی میخواهیم، و نه سپاسی.
[۷] ترجمه استاد سبحانی: تو در زمان رفاه و زیبایی مایۀ آرامش و در زمان سختی سازوبرگ و اندوختۀ مایی.
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!