مکتوبات مولانا – مکتوب ۱۷ – به مجدالدّین درخواست بخشودگی کمال‌الدّین از خراج

توفیق خیر و طاعت که سرمایۀ همه سعادت‌هاست که: وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإنسَ اِلَّا لِیَعبُدُونِ^[۱]، میسّرِ مبارکِ روزگارِ امیر دیندار، ولیُّ الایادی والنّعم والاِحسان والکرم، اَشِدّآءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَمَآءُ بَیْنَهُمْ^[۲]. مربّی المظلومین، مغیثُ الملهوفین، مجدُالدّولة والدّین ادام اللهُ عُلوَّهُ دایم باد و ایزد تعالی در همه افعال و اقوال و احوال، مرشد و هادی موفِّق و مسدّد بمحمّدٍ و آله. سلام تحیَت، که از واجبات است مطالعه فرماید و آرزومندی به دیدارِ مبارکش بی‌حدّ شناسد. جَعَلَنا اللهُ، اِخْوَاناً عَلَی سُرُرٍ مُّتَقَابِلِینَ^[۳]. رافع تحیّت، فرزند عزیز، کمال الدّین کمّل اللهُ سَعادته، از فرزندانِ مخلصِ این داعی است و مشغول به طاعت و اوراد و اندیشۀ آخرت، و لاشک چون در دین داعیۀ کسب را و گمان حرص را سست کرد، بسی زیان‌ها در مال افتاد، وام دارد و مُعیل است. توقّع است که آنچه طرح می‌کند بر عامه، او را از آن معاف دارد، که لیس علی الخرابِ خراج^[۴]، تا به دعای دولت مشغول باشد و بر این داعی منّتها باشد و بر احسان‌های بسیارِ بی‌شمارِ سابق منضمّ گردد، جاوید محسن باد.

———————–

[۱] آیۀ ۵۶ سورۀ ذاریات: و جن و انس را جز برای آنکه مرا بپرستند، نیافریده‌ام‌.

[۲] بخشی از آیۀ ۲۹ سورۀ فتح: بر کافران سختگیر و با خودشان مهربانند.

[۳] بخشی از آیۀ ۴۷ سورۀ حجر: دوستانه بر تختها رویاروی بنشینند.

[۴] از امثال عربی: بر زمین خرابه مالیاتی نیست.