مکتوبات مولانا – مکتوب ۳۴ – به یکی از رجال حکومت در توصیۀ یکی از درماندگان

ملاذالضّعَفا فی العالم، مدّالله علوّه، سلام و تحیّت مطالعه فرماید و رافعِ این تحیّت را، و هو فرزند عزیز صالح متدیّن خوب اعتقاد، شرح الله صدره، از هواخواهان و دعاگویانِ دولتِ خود داند و مخفی نباشد استحقاق او و اضطرار او و کثرت عیال و کثرت حیا و مروّت نفس و تعفّف و از هیچ آفریده، تا ممکن باشد التماس ناکردن، نه صریح نه کنایت، و روزگارِ او جمله مصروف به صبر و شکر و طاعت و قناعت و دعای آن دولت. امروز که کاردِ ضرورت به استخوان رسید، طلبِ وظیفۀ مبارک، که به خلایقِ درمانده می‌رسد از آن جانبِ رحمت، با ضعفِ تن آمده است و اینجا اولاد و اطفال منتظر، هنگام مرحمت و وقت عاطفت است. توفیق خیرات از آن خاطرِ و از آن دستْ منقطع مَباد، آمین یا ربّ العالمین.