مثنوی مولانا – دفتر پنجم – بخش ۱۴ – اِنْکارِ اَهْلِ تَنْ غِذایِ روح را و لَرزیدنِ ایشانْ بر غِذایِ خَسیس

#دکلمه_مثنوی

#شرح_مثنوی
کِرمی که در میان چوب زندگی می کند پیش خودش می گوید که چه کسی به جز من چنین حلوای لذیدی نصیبش شده است؟کِرمی که در میان چوب زندگی می کند پیش خودش می گوید که چه کسی به جز من چنین حلوای لذیدی نسیبش شده است؟
کرمی هم که در میان مدفوع زندگی می کند، هیچ شیرینی به غیر از آن مدفوع را نمی شناسد.
برخی چنان اسیر افکار و محیط بسته زندگی خود هستند، که هرگز باور نمی کنند دنیا چه قدر می تواند وسیع تر و زیباتر از آن چیزی باشد که در اندیشه آنها و محیط زندگی شان شکل گرفته است.