مثنوی مولانا – دفتر چهارم – بخش ۷۶ – امیر کردنِ رَسول عَلَیْه‌السَّلام جوانِ هُذَّیْلی را بر سَریّه‌یی که در آن پیران و جنگْ آزمودگان بودند

#دکلمه_مثنوی

#داستانهای_مثنوی_مولانا

پیامبر (ص) برای مقابله با دشمن سپاهی گرد آورد و فرماندهی آن را به جوانی از قبیله هذیل سپرد. درین میان شخص فضول و نادانی به خاطر حسادت به این انتخاب اعتراض کرد و گفت این جوان خام و بی‌تجربه است و بهتر است فرمانده را از افراد باتجربه و پیران انتخاب کنی. چون اعتراض را از حد گذراند پیامبر رو به او گفت که دیگر بس است و بیش ازین حرف نزن. سپس علت این انتخاب را چنین بیان کرد که قدرت تدبیر و عقل بسیاری از جوانان قابل مقایسه با عقل پیران مجرب و کار آزموده نیست و پیران بسیاری هستند که گرچه موهایی سپید دارند اما برحسب باطن هنوز خام و ناپخته می‌باشند.