مثنوی مولانا – دفتر دوّم – بخش ۴۵ – تَمَلُّق کردنِ دیوانه جالینوس را و تَرسیدنِ جالینوس

دکلمه_مثنوی

#داستانهای_مثنوی_مولانا

چاپلوسی و محبت دیوانه ای به جالینوس و وحشت جالینوس از این محبت

روزی جالینوس, طبیب بزرگ, به یاران خود رو کرد و گفت: “بروید برای من فلان دارو را بیاورید.”
یکی از یاران با تعجب به جالینوس گفت: “ای استاد همه فن حریف، این دارو را برای مداوای دیوانگان به کار می برند و مصرف آن مناسب شما نیست، این سخن از عقل و خرد شما به دور است.”
جالینوس گفت: “امروز دیوانه ای ژولیده به طرف من آمد و مدتی با روی خوش و خندان به صورت من خیره شد، چشمکی به من زد و آستینم را پاره کرد. وقتی که او نسبت به من علاقه پیدا کرده است, حتما چیزی مشترک بین من و خودش دیده است وگرنه پیش من نمی آمد.”
در واقع اگر می خواهیم کسی را بشناسیم, به راحتی می توان او را با دوستانش شناخت.