مکتوبات مولانا – مکتوب ۹۸ – به شمس‌الدّین یوتاش در توصیۀ اخی محمّد
خیرات و حسنات و اجتهاد و تعبّد و طلبِ فرزند مخلص، امیر اجلّ امجدِ افخرِ اسعد، عالم عابد عادل، المشفق علی خلق الله[۱]، المعظّم لأمرالله، مختصّ الملوک والسّلاطین، عاقبت اندیش: کَانُوا قَلِیلاً مّنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ وَ بِالْاَسحَارِ هُم یَستَغفِرُونَ[۲]، شمس الملّة والدّین ادام اللهُ عُلوَّهُ مقبول و مبرور باد، و ایزد تعالی که رزّاقِ رزق بی‌حساب است و علّام علم بی‌کتاب، در همه احوال و ازمان و سفر و حضر و خلوت و عزلت، ناصر و حافظ و حارس و مؤیّد و معین بحقّ محمّدٍ و آله.
سلام علی اهلِ نادیکُمُ
و من حلّ یوماً بوادیکُم[۳]
هزاران سلام و دعا که از لوازم و مواجب است فرستاده می‌آید و آرزومندی کِاشتیاقِ العطشانِ الی المآء والمهجور الی اللّقآءِ والمحبوسِ الی الفضاءِ[۴] غالب و باعث داند. حق جلّ جلاله که جامع شتات و مُخرج نبات و محیی الاموات و سامع اصوات است، ملاقات را علی احسن الحال و ایمن الفال، میسّر و مهیّا گردانادا، انَّه ولیّ الاجابه.
توقّع است که سایۀ عنایت بر وفق عنصر کریمِ رحیمِ محسنِ احسان‌پیشۀ خود، بر کار و حاجات و مهمّاتِ فرزندِ مخلصِ عزیزِ معتقدِ مجتهد، اخی محمّد سلّمه الله و ابقاه و من الخیر لااخلاه گستراند، تا شاکر نعم و غریق آن کرم گردد. بر این داعی منّتی بسیار باشد و به خدمتِ ملک الامرا، صاحب اعظم، مشهور خراسان و عراق، ولیّ الایادی والانفاق، عضدالاسلام والمسلمین، معدن الاخلاق الشّریفه والصّفات المنیفه، تاج الحقّ والدّین ادام اللهُ عُلوَّهُ و تقبّل حسناته و ایّده و نصره سلام این داعی برساند، و آنچه داند از معاونت و مناصرت، آشکارا و پنهان دریغ ندارد، لله تعالی. اِنْ اَحسَنتُمْ اَحسَنتُمْ لِاَنفُسِکُم[۵]. اگرچه لطیف‌عنصریِ شما محتاجِ وصیّت نیست.
ولکن رأیتُ السّیفَ من بعدِ شحذِه
الی الهزّ محتاجاً و ان کان ماضیاً[۶]
الله الله، توقّع است به احسان که پیوسته درخواست‌های این داعی از خدمتش مُنجح[۷] بوده است و حُسن اجابت رسیده است تقبّل الله حسناته و ضاعف اجره[۸].
گر آب دهی، نهاله تو کاشته‌ای
ور پست کنی، همش تو افراشته‌ای[۹]
اتمامُ المَعروفِ خیرٌ مِنْ اِبتدایِهِ[۱۰]. شنوده آمد که اشتغالِ کلّی به کار آخرت شروع کرده‌ایت، مبارک باد، اوّلاً و آخراً و اعانکم الله و نصرکم و یسّر علیکم الیُسری و جنّبکم عن العُسری[۱۱]، فَمَن یُرِدِ اللهُ اَن یَهْدِیَهُ یَشْرَح صَدرَهُ لِلْاِسلَامِ[۱۲].
از این طرف برادران و فقرا همه مشتاق‌اند، سلام و دعا می‌رسانند. جاوید مغیث مظلومان باد، بِمحمّدٍ و آله.
—————————
[۱] مهربان با خلق خدا.
[۲] آیۀ ۱۷ و ۱۸ سورۀ ذاریات: اندکی از شب را می‌خفتند و در سحرگاهان استغفار می‌کردند.
[۳] شاعر این بیت یافت نشد.
[۴] اشتیاق تشنه به آب، غریب به دیدار و زندانی به آزادی.
[۵] بخشی از آیۀ ۷ سورۀ اسراء: اگر نیکی کنید در حق خویش نیکی کرده‌اید.
[۶] ترجمه استاد سبحانی: من شمشیر را پس از تیز شدنِ آن دیدم که اگر برنده هم باشد به حرکت نیاز دارد.
[۷] کامروا.
[۸] خداوند از او بپذیرد و پاداش او را دوبرابر کند.
[۹] با اختلافاتی بیت اول رباعی ۱۶۵۶ مولانا.
[۱۰] از امثال عربی: اتمام کردن کار خیر بهتر از آغاز آن است.
[۱۱] باشد که خداوند شما را یاری کند و پیروز گرداند و این کار را بر شما سهل گرداند و از مشکلات دور دارد.
[۱۲] بخشی از آیۀ ۱۲۵ سورۀ انعام: بدین‌سان هرکس که خداوند هدایتش را بخواهد دلش را به پذیرش اسلام می‌گشاید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!