مولوی‌نامه – جلد اول – فصل اول: آداب و رسوم اخلاقی و اجتماعی – فضیلت سخاوت و بخشندگی و بیان امساک و انفاق
۴- در فضیلت سخاوت با اشاره به حدیث نبوی که: «السّخاء شجرة من اشجار الجنّة» با ضمیمۀ لطیفۀ عرفانی می‌گوید:
این سَخا شاخی‌ست از سَرو بهشت/ وای او کز کَف چنین شاخی بِهشت
عُروَةُ اَلوثقی است این تَرکِ هوا/ برکشد این شاخ جان را بر سَما
و نیز در فضیلت سخاوت و نکوهش بخل و امساک با چاشنی لطیف عرفانی و انضمام لطیفۀ اخلاقی دیگر گفته است:
لب ببند و کَف پُر زَر برگُشا/ بُخل تن بگذار و پیش آور سَخا
ترک لذت‌ها و شهوت‌ها سخاست/ هرکه در شهوت فرو شد برنخاست
***
محسنان مُردند و احسانشان بماند/ ای خُنک آن را که این مَرکَب براند
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!