اگر از نتایج زیر راضی نیستید، جستجوی دیگری انجام دهید.
کانال تلگرام مثنوی‌خوانی. خوانش و توضیح مثنوی مولانا با رویکرد کاربردی و نیم‌نگاهی به مقالات شمس تبریزی: masnavikhany@ برای عضویت اینجا را کلیک کنید. ۱ هَله پاسْبانِ منزل، تو چگونه پاسْبانی؟ که بِبُرد رَختِ ما را همه، دزدِ شبْ نَهانی ۲ بِزَن آبِ سرد بر رو، بِجِه و بِکُن عَلالا که زِ خوابناکیِ تو، همه […]
۱ صَنَما چُنان لَطیفی که به جانِ ما دَرآیی صَنَما به حَقِّ لُطفَت، که میانِ ما دَرآیی ۲ تو جهانِ پاک داری، نه وَطَنْ به خاک داری چه شود اگر زمانی به جهان ما دَرآیی؟ ۳ تو لَطیف و بی‌نِشانی، زِنَهان‌ها نَهانی بِفُروزَد این نَهانَم، چو نهانِ ما دَرآیی ۴ چو تو راست ای […]
۱ صِفَتِ خدایْ داری، چو به سینه‌یی دَرآیی لَمَعانِ طورِ سینا تو زِ سینه وانِمایی ۲ صِفَتِ چراغْ داری، چو به خانه شب دَرآیی همه خانه نور گیرد، زِ فُروغِ روشنایی ۳ صِفَتِ شرابْ داری، تو به مَجْلِسی که باشی دو هزار شور و فِتْنه فَکَنی زِ خوش‌لِقایی ۴ چو طَرَب رَمیده باشد، چو […]
۱ بُتِ من به طَعْنه گوید چه میانِ رَهْ فُتادی؟ صَنَما چرا نَیُفتم، زِچُنان میی که دادی؟ ۲ صَنَما چُنان فُتادم، که به حَشْر هم نَخیزم چو چُنان قَدَح گرفتی، سَرِ مَشک را گُشادی ۳ شُده‌اَم خَراب لیکِن، قَدَری وقوف دارم که سَرَم تو بَرگرفتی، به کِنارِ خود نهادی ۴ صَنَما زِچَشمِ مَستَت، که […]
۱ چو یَقین شُده‌ست دل را که تو جانِ جانِ جانی بِگُشا دَرِ عِنایَت، که سُتونِ صد جهانی ۲ چو فِراق گشت سَرکَش، بِزَنی تو گَردَنَش خَوش به قِصاصِ عاشقانَت، که تو صارِمِ زمانی ۳ چو وصال گشت لاغَر، تو بِپَروَرش به ساغَر همه چیز را به پیشَت خورشی‌ست رایگانی ۴ به حَمَل رَسید […]
۱ بَرو ای عشق که تا شِحْنهٔ خوبانْ شُده‌یی توبه و توبه کُنان را همه گَردنْ زده‌یی ۲ کِه شود با تو مُعَوِّل؟ که چُنین صاعِقه‌یی کِه کُند با تو حَریفی؟ که همه عَربَده‌یی ۳ نی زمین و نه فَلَک را قَدَم و طاقَتِ توست نه دَرین شش جِهَتی، پس زِکجا آمده‌یی؟ ۴ هشت […]
۱ در رُخِ عشق نِگَر، تا به صِفَتْ مَرد شَوی نَزدِ سَردان مَنِشین، کَزْ دَمَشانْ سرد شَوی ۲ از رُخِ عشق بِجو چیز دِگَر، جُز صورت کارْ آن است که با عشقْ تو هم دَرد شوی ۳ چون کُلوخی به صِفَت تو، به هوا بَرنَپَری به هوا بَرشَوی اَرْ بِشْکَنی و گَرد شَوی ۴ […]
۱ رو رو ای جانِ سَبُک خیزِ غَریبِ سَفَری سویِ دریایِ مَعانی، که گرامی گُهَری ۲ بَرگُذشتی زِبَسی مَنْزِل اگر یادت هست مَکُن اِسْتیزه کَزین مَصْطَبه هم بَرگُذَری ۳ پَر فُرو شوی ازین آب و گِل و باش سَبُک پِیِ یارانِ پَریده، چه کُنی که نَپَری ۴ هین سَبو بِشْکَن و در جویْ رو […]
۱ به حَق و حُرمَتِ آن کِه هَمگان را جانی قَدَحی پُر کُن از آن که صِفَتَش میدانی ۲ همه را زیر و زَبَر کُن، نه زَبَر مان و نه زیر تا بدانند که امروز در این میدانی ۳ آتشِ باده بِزَن در بُنهٔ شَرم و حَیا دلِ مَستان بِگِرفت از طَرَبِ پنهانی ۴ […]
۱ با چُنین رفتن، به مَنْزِل کِی رَسی؟ با چُنین خِصْلَت، به حاصل کِی رَسی؟ ۲ بس گِرانْ جانیّ و بَسْ اُشتُردلی در سَبُک روحانِ یک دل کِی رَسی؟ ۳ با چُنین زَفتی، چگونه کم زنی با چُنین وُصلَت، به واصِل کِی رَسی؟ ۴ چون که اَنْدَر سَر گُشادی نیسْتَت در گُشادِ سِرِّ مُشکل […]
۱ چاره‌یی کو بهتر از دیوانگی؟ بِسْکُلَد صد لَنْگَر از دیوانگی ۲ ای بَسا کافَر شُده از عقلِ خویش هیچ دیدی کافَر از دیوانگی؟ ۳ رنجْ فَربه شُد، بُرو دیوانه شو رنجْ گَردد لاغَر از دیوانگی ۴ در خَراباتی که مَجنونان رَوَند زود بِسْتان ساغَر از دیوانگی ۵ اَهْ چه مَحْرومَند و چه بی‌بَهره‌اند […]
۱ ای دَرآورده جهانی را زِ پای بانگِ نای و بانگِ نای و بانگِ نای ۲ چیسْت نِی، آن یارِ شیرین بوسه را بوسه جای و بوسه جای و بوسه جای ۳ آن نِیِ بی‌دست و پا بِسْتَد زِ خَلْق دست و پای و دست و پای و دست پای ۴ نِی بهانه‌ست، این […]
۱ با من ای عشقْ اِمْتِحان‌ها می‌کُنی واقِفی بر عَجزَم امّا می‌کُنی ۲ تَرجُمان سِرِّ دشمن می‌شوی ظِنِّ کَژْ را در دِلَش جا می‌کُنی ۳ هم تو اَنْدَر بیشه آتش می‌زَنی هم شِکایَت را تو پیدا می‌کُنی ۴ تا گَمان آید که بر تو ظُلم رفت چون ضَعیفانْ شور و شَکوی می‌کُنی ۵ آفتابی، […]
۱ مَرحَبا ای پَرده، تو آن پَرده‌یی کَزْ جهانِ جانْ نشان آورده‌یی ۲ بَرگُذَر از گوش و بر جان‌ها بِزَن زان کِه جانِ این جهانِ مُرده‌یی ۳ دَررُبا جان را و بَر بالا بُرو اَنْدَر آن عالَم که دل را بُرده‌یی ۴ ماهِ خَندانَت گواهی می‌دَهَد کان شراب آسْمانی خورده‌یی ۵ جانِ شیرینَت نشانی […]
۱ هم تو شمعی، هم تو شاهِد هم تو مَیْ هم بهاری، در میانِ ماهِ دَیْ ۲ هر طَرَف از عشقِ تو پَر سوخته آفتاب و صد هزارانْ هَمچو وَیْ ۳ چون همیشه آتَشَت در نَی فُتَد رفت شِکَّر زین هَوَس در جانِ نَی ۴ سَر بُریدی صد هزاران را به عشق زَهره نی […]
۱ زِ کجا آمده‌یی، میدانی؟ زِ میانِ حَرَم سُبحانی ۲ یاد کُن، هیچ به یادت آید آن مَقاماتِ خوشِ روحانی؟ ۳ پس فراموش شُدَسْتَت آن‌ها لاجَرَم خیره و سَرگردانی ۴ جانْ فُروشی به یکی مُشتی خاک این چه بَیع است بدین اَرْزانی؟ ۵ بازدِهْ خاک و بِدان قیمتِ خود نی غُلامی، مَلِکی، سُلطانی ۶ […]
۱ ای آنْک امامِ عشقی، تکبیر کُن که مَستی دو دست را بَراَفْشان، بیزار شو زِ هستی ۲ موقوفِ وَقت بودی، تَعْجیل می‌نِمودی وَقتِ نماز آمد، بَرجِه چرا نِشَستی؟ ۳ بر بویِ قبلهٔ حَق، صد قبله می‌تَراشی بر بویِ عشقِ آن بُت، صد بُت هَمی‌پَرَستی ۴ بالاتَرَک پَر ای جان ای جانِ بنده فَرمان […]
۱ اَنْدَر مَصافْ ما را در پیشِ رو سِپَر نی وَنْدَر سَماعْ ما را از نای و دَفْ خَبَر نی ۲ ما خود فَنایِ عشقَش، ما خاکِ پایِ عشقَش عشقیم تویْ بَر تو، عشقیم کُل، دِگَر نی ۳ خود را چو دَرنَوردیم، ما جُمله عشقْ گَردیم سُرمه چو سوده گَردد، جُز مایهٔ نَظَر نی […]
۱ دی عَهد و توبه کردی، امروز دَرشِکَستی دی بَحْرِ تَلْخ بودی، امروز گوهرسْتی ۲ دی بایَزید بودی، وَنْدَر مَزید بودی وِامْروز در خرابی، دُردی فروش و مَستی ۳ دُردی بِنوش ای جان بِسْکُل زِ هوش ای جان اَزْرَق مَپوش ای جان تا که صَنَم پَرَستی ۴ امروز بَس خَرابی، هم جامِ آفتابی نی […]
۱ مُطربْ چو زَخْمه‌ها را بر تار می‌کَشانی این کاهِلان رَه را در کار می‌کَشانی ۲ ای عشق چون دَرآیی، در عالَمِ جُدایی این بازماندگان را تا یار می‌کَشانی ۳ کوریِّ رَه زنان را، ایمِن کُنی جهان را دُزدانِ شهرِ دل را بر دار می‌کَشانی ۴ مَکّار را بِبینی، کورش کُنی به مَکْری چون […]
۱ دی دامَنَش گرفتم کِی گوهرِ عَطایی شب خوش مگو، مَرَنجان، کِامْشب ازانِ مایی ۲ اَفْروخت رویِ دِلْکَش، شُد سُرخ هَمچو اَخْگَر گفتا بس است، دَرکَش، تا چند از این گدایی؟ ۳ گفتم رَسولِ حَق گفت، حاجَت زِ رویِ نیکو دَرخواه اگر بِخواهی، تا تو مُظَفَّر آیی ۴ گفتا که رویِ نیکو، خودکامه است […]
۱ آمد زِ نایِ دولت، بارِ دِگَر نَوایی ای جان بِزَن تو دستی، وِیْ دل بِکوب پایی ۲ تابان شُده‌ست کانی، خندان شُده جهانی آراسته‌ست خوانی، دَر می‌رَسَد صَلایی ۳ بر بویِ نوبهاری، بر رویِ سَبزه زاری در عشقِ خوش عِذاری، ما مَست و هایِ هایی ۴ او بَحْر و ما سَحابی، او گَنج […]
۱ ای سیرگشته از ما، ما سَختْ مُشْتَهی وِیْ پاکَشیده از رَهْ، کو شَرطِ هم رَهی؟ ۲ مَغزِ جهانْ تویی تو و باقی همه حَشیش کِی یابد آدمی زِ حَشیشاتْ فَربَهی؟ ۳ هر شهر کو خَراب شُد و زیرِ او زَبَر زان شُد که دور مانْد زِ سایه‌یْ شَهَنْشَهی ۴ چون رفت آفتاب، چه […]
۱ ای مُرغ گیر دامِ نَهانی نَهاده‌یی بر رویِ دام، شَعْرِ دُخانی نَهاده‌یی ۲ چندین هزار مُرغ بدین فَن بِکُشته‌یی پَرهایِ کُشته بَهرِ نشانی نهاده‌یی ۳ مُرغانِ پاسْبانِ تو هَیهای می‌زَنند درهایْ هویَشان، چه مَعانی نَهاده‌یی ۴ مُرغانِ تشنه را، به خَراباتِ قُربِ خویش خُم‌ها و باده‌‌هایِ مُعانی نَهاده‌یی ۵ آن خُنْب را که […]
۱ سوگند خورده‌یی که ازین پس جَفا کُنی سوگند بِشْکَنیّ و جَفا را رَها کُنی ۲ امروز دامَنِ تو گرفتیم و می‌کَشیم تا کِی بَهانه گیری و تا کِی دَغا کُنی؟ ۳ می‌خَندد آن لَبَت صَنَما مُژده می‌دَهَد کَانْدیشه کرده‌یی که از این پس وَفا کُنی ۴ بی‌تو نمازِ ما چو رَوا نیست، سود […]
۱ ای نای، بَسْ خوش است کَزْ اسرار آگَهی کار او کُند، که دارد از کار آگَهی ۲ ای نای، هَمچو بُلبُل، نالانِ آن گُلی گَردن مَخار، کَزْ گُلِ بی‌خار آگَهی ۳ گفتم به نای هَمدَمِ یاری مَدُزد راز گفتا هَلاکِ توست به یک بار آگَهی ۴ گفتم خَلاصِ من به هَلاکِ من اَنْدَر […]
۱ ای کِه تو عُشّاق را هَمچو شِکَر می‌کُشی جانِ مرا خوش بِکُش این نَفَس، اَرْ می‌کُشی ۲ کُشتنِ شیرین و خوش، خاصیتِ دستِ توست زان که نَظَرخواه را تو به نَظَر می‌کُشی ۳ هر سَحَری مُسْتَمِر، مُنْتَظِرم، مُنْتَظِر زان که مرا بیش تَر وَقتِ سَحَر می‌کُشی ۴ جورِ تو ما را چو قَند، […]
۱ شیردِلا، صدهزار شیردلی کرده‌یی در کَرَم از آفتاب نیز سَبَق بُرده‌یی ۲ چَشمْ بِبَند و بِکُن بارِ دِگَر رَحمَتی بِشْکَن سوگند را، گَر به خدا خورده‌یی ۳ بِنْگَر کین دشمنان، دست‌زَنان گشته‌اند چونکه دَرین خشم و جَنگ، پایِ خود اَفْشُرده‌یی ۴ مَیْلِ تو با کیست جان، تا بِشَوَم خاکِ او؟ چاکر آن‌کَس شَوَم، […]
۱ می‌رَسَد ای جان، بادِ بَهاری تا سویِ گُلْشَن، دستْ بَرآری ۲ سَبزه و سوسن، لاله و سُنبُل گفت بِرویَد، هر چه بِکاری ۳ غُنچه و گُل‌ها، مَغْفِرَت آمد تا نَنِمایَد زشتیِ خاری ۴ رِفْعَت آمد، سَروِ سَهی را یافت عزیزی، از پَسِ خواری ۵ روحْ دَرآیَد، در همه گُلْشَن کآبْ نِمایَد، روحْ سِپاری […]
۱ بِبُرد عقل و دِلَم را بُراقِ عشقِ مَعانی مرا بِپُرس کجا بُرد؟ آن طَرَف که ندانی ۲ بِدان رِواق رَسیدم، که ماه و چَرخ نَدیدَم بِدان جهان که جهان هم جُدا شود زِ جهانی ۳ یکی دَمیم اَمان دِهْ، که عقلِ من به من آید بِگویَمَت صِفَتِ جان، تو گوش دار که جانی […]
۱ تو آسْمانِ مَنی، من زمین به حیرانی که دَم به دَم زِ دِلِ من چه چیز رویانی ۲ زمینِ خُشک لَبَم من، بِبار آبِ کَرَم زمین زِ آبِ تو یابَد گُل و گُلِستانی ۳ زمین چه داند کَنْدَر دِلَش چه کاشته‌یی؟ زِ توست حامله و حَمْلِ او تو میدانی ۴ زِ توست حامله […]
۱ خدایگانِ جَمال و خُلاصهٔ خوبی به جان و عقل دَرآمَد، به رَسمِ گُل کوبی ۲ بیا بیا که حَیات و نَجاتِ خَلْق تویی بیا بیا که تو چَشم و چراغِ یعقوبی ۳ قَدَم بِنِه تو بر آب و گِلَم، که از قَدَمت زِ آب و گِل بِرَوَد تیرگیّ و مَحْجوبی ۴ زِ تابِ […]
۱ به عاقِبَت بِپَریدیّ و در نَهان رَفتی عَجَب عَجَب، به کُدامین رَهْ از جهان رَفتی؟ ۲ بَسی زَدی پَر و بال و قَفَص دَراشْکَستی هوا گرفتی و سویِ جهانِ جان رَفتی ۳ تو بازِ خاص بُدی، در وِثاقِ پیرزنی چو طَبْلِ باز شنیدی، به لامَکان رَفتی ۴ بُدی تو بُلبُلِ مَستی، میانهٔ جُغدان […]
۱ بیا بیا که نیابی چو ما دِگَر یاری چو ما به هر دو جهانْ خود کجاست دِلْداری؟ ۲ بیا بیا و به هر سویْ روزگار مَبَر که نیست نَقْدِ تو را پیشِ غیرْ بازاری ۳ تو هَمچو وادیِ خُشکیّ و ما چو بارانی تو هَمچو شهرِ خَرابیّ و ما چو مِعْماری ۴ به […]
۱ اگر تو یار نداری، چرا طَلَب نکُنی؟ وَگَر به یار رَسیدی، چرا طَرَب نَکُنی؟ ۲ وَگَر رَفیق نسازد، چرا تو او نَشَوی؟ وَگَر رَباب نَنالَد، چراش اَدَب نکُنی؟ ۳ وَگَر حِجاب شود مَر تو را ابوجَهْلی چرا غَزایِ ابوجَهْل و بولَهَب نکُنی؟ ۴ به کاهِلی بِنِشینی که این عَجَب کاری‌ست عَجَب تویی، که […]
۱ دِلا، هُمایِ وصالی، بِپَر، چرا نَپَری؟ تو را کسی نَشِناسَد، نه آدمی، نه پَری ۲ تو دِلْبَری، نه دِلی، لیکْ بَهرِ حیله و مَکْر به شکلِ دل شُده‌یی، تا هزار دلْ بِبَری ۳ دَمی به خاکْ دَرآمیزی از وَفا و دَمی زِ عَرش و فَرش و حُدودَ دو کَوْن بَرگُذَری ۴ رَوان چرات […]
۱ بیامدیم دِگَربار سویِ مولایی که تا به زانویِ او نیست، هیچ دریایی ۲ هزار عقل بِبَندی به هم، بِدو نَرَسد کجا رَسَد به مَهِ چَرخ، دست یا پایی؟ ۳ فَلَک به طَمْعْ گِلو را دراز کرد بِدو نیافت بوسه، وَلیکِن چَشید حَلْوایی ۴ هزار حَلْق و گِلو شُد دراز سویِ لَبَش که ریز […]
۱ بِجِه بِجِه زِ جهان، تا شَهِ جهانْ باشی شِکَر سِتان هَله، تا تو شِکَرسِتان باشی ۲ بِجِه بِجِه چو شِهاب از برایِ کُشتنِ دیو چو زَ اخْتَری بِجَهی، قُطبِ آسْمان باشی ۳ چو عَزمِ بَحْر کُند نوح، کَشتی‌اَش باشی رَوَد به چَرخْ مَسیحا، تو نردبان باشی ۴ گَهی چو عیسیِ مَریَم، طَبیبِ جان […]
برای سوالات عمومی خود با ما تماس بگیرید.