غزل ۸۹ مولانا
۱ | یک پَنْد زِ من بِشنو، خواهی نشوی رُسوا | من خُمْرهٔ اَفیونَم، زِنهار سَرَم مَگْشا | |
۲ | آتش به من اَنْدَرزَن، آتش چه زَنَد با من؟ | کَنْدَر فَلَک اَفْکَنْدم، صد آتش و صد غوغا | |
۳ | گَر چَرخ همه سَر شُد، وَرْ خاک همه پا شُد | نی سَر بِهِلَم آن را، نی پا بِهِلَم این را | |
۴ | یا صافِیَهَ اَلْخَمْرِ فی آنِیَهِ اَلْمَوْلی’ | اَسْکِرْ نَفَرًا لُدًّا وَ السُّکْرُ بِنا اَوْلی’ |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!