مولوی‌نامه – جلد دوم – فصل چهارم: جاذبۀ جنسیت در کفر و دین و خوی بد و نیک
مولوی دنبالۀ همان ابیات که نقل کردم دامنۀ بحث را گسترش می‌دهد و پایۀ تحقیق را از خصوص انبیا و پیروان ایشان بالاتر می‌برد؛ و جاذبۀ جنسیت را در کفر و دین و خوی نیک و بد تعمیم می‌دهد:
***
زانکه هر بدبخت خرمن‌سوخته/ می‌نخواهد شمع کس افروخته
در جای دیگر نیز همین مطالب را با تقریر و بیان دیگر گفته و باز زمینۀ بحث را وسعت داده تا جاذبۀ تجانس را بر همۀ موجودات عالم گسترده است
ذرّه ذرّه کاندرین ارض و سماست/ جنس خود را همچو کاه و کهرباست
***
در بیت اخیر این نکته اجتماعی مندرج است که پایه و مایۀ علم و معرفت و اخلاق و عقاید اشخاص را از روی امام و پیشوای آن‌ها می‌توان شناخت.
شاید در آیۀ شریفۀ «یوْمَ نَدْعُوا کلَّ أُناسٍ بِاِمامِهِمْ: سورۀ اسراء ج ۱۵ آیۀ ۷۱» نیز به همان نکته اشاره شده باشد.
و نیز در مصحف کریم است «وَ جَعَلْناهُمْ اَئِمَّةً یهْدُونَ بِاَمْرِنا: انبیاء ج ۱۷ آیۀ ۷۳»؛ «وَ جَعَلْنٰاهُمْ اَئِمَّةً یدْعُونَ اِلَی النّٰارِ وَ یوْمَ الْقِیامَةِ لا ینْصَرُونَ: قصص ج ۲۰ آیۀ ۴۱»؛ «فَقاتِلُوا اَئِمَّةَ الْکفْرِ اِنَّهُمْ لا اَیمانَ لَهُمْ: توبه ج ۱۰ آیۀ ۱۲».
باز در تحقیق جاذبۀ جنسیت در اوایل دفتر دوم مثنوی می‌گوید:
باقی این ابیات را عن‌قریب در ذیل عنوان بعد خواهید شنید
[۱] هر دو را:خ.
[۲] ای معنوی:خ. توضیحاً این بیت در اکثر نسخ موجود است؛نیکلسون هم در نسخه‌بدل ضبط کرده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!