۱ زِهی باغ زِهی باغ که بِشْکُفت زِ بالا زِهی قَدْر و زِهی بَدْر تَبارَک وَ تَعالی’ ۲ زِهی فَرّ زِهی نور زِهی شَرّ زِهی شور زِهی گوهر مَنْثور زِهی پُشت و تَوَلّا ۳ زِهی مُلْک زِهی مال زِهی قالْ زِهی حال زِهی پَرّ و زِهی بال بر اَفْلاکِ تَجَلّی’ ۴ چو جان سِلّسِله‌ها […]

  ۱ بی‌هَمِگان به سَر شود بی‌تو به سَر نمی‌شود داغِ تو دارد این دِلَم جایِ دِگَر نمی‌شود ۲ دیدهٔ عقلْ مَستِ تو چَرخهٔ چَرخْ پَستِ تو گوشِ طَرَب به دستِ تو بی‌تو به سَر نمی‌شود ۳ جانْ زِ تو جوش می‌کُند دلْ زِ تو نوش می‌کُند عقلْ خُروش می‌کُند بی‌تو به سَر نمی‌شود ۴ […]

  ۱ دست بِنِه بر دِلَم از غَمِ دِلْبَر مَپُرس چَشمِ من اَنْدَرنِگَر از میْ و ساغَر مَپُرس ۲ جوشِشِ خون را بِبین از جِگَرِ مومنان وَزْ سِتَم و ظُلمِ آن طُرّهٔ کافَر مَپُرس ۳ سِکّهٔ شاهی بِبین در رُخِ هَمچون زَرَم نَقْشْ تمامی بِخوان پَس تو زِ زَرگَر مَپُرس ۴ عشقْ چو لَشکر کَشید […]

  ۱ تا که اسیر و عاشق آن صَنَم چو جان شُدم دیو نِیَم، پَری نِیَم، از همه چونْ نَهان شُدم؟ ۲ بُرف بُدَم، گُداختم، تا که مرا زمین بِخورْد تا همه دودِ دل شُدم، تا سویِ آسْمان شُدم ۳ نیستم از رَوان‌ها، بر حذَرم زِ جان‌ها جان نکُند حَذَر زِ جان، چیست حَذَر چو […]

  ۱ اَه چه بی‌‌رنگ و بی‌نشان که مَنَم کِی بِبینم مرا چُنان که مَنَم؟ ۲ گفتی اسرار در میان آوَر کو میانْ اَنْدَرین میان که مَنَم؟ ۳ کِی شود این رَوانِ من ساکِن؟ این چُنین ساکِنِ رَوان که مَنَم ۴ بَحْرِ من غَرقه گشت هم در خویش بوالْعَجَب بَحْرِ بی‌کَران که مَنَم ۵ این […]

  ۱ رو سَر بِنِهْ به بالین، تنها مرا رَها کُن تَرکِ منِ خَرابِ شب‌گَردِ مُبْتَلا کُن ۲ ماییم و موجِ سودا، شبْ تا به روزْ تنها خواهی بیا بِبَخشا، خواهی بُرو جَفا کُن ۳ از من گُریز، تا تو هم در بَلا نَیُفتی بُگْزین رَهِ سَلامَت، تَرکِ رَهِ بَلا کُن ۴ ماییم و آبِ […]