غزل ۷۶۷ مولانا
| ۱ | صَنَما جَفا رها کُن کَرَم این رَوا ندارد | بِنِگَر به سویِ دَردی که زِ کَس دَوا ندارد | |
| ۲ | زِ فَلَک فُتاد طَشْتَم به محیطْ غَرقه گشتم | به درونِ بَحر جُز تو دِلَم آشنا ندارد | |
| ۳ | زِ صَبا هَمی‌رَسیدم خبری که می‌پَزیدم | زِ غَمَت کُنون دلِ من خبر از صَبا ندارد | |
| ۴ | به رُخانِ چون زَرِ من، به بَرِ چو سیمِ خامَت | به زَر او رُبوده شُد که چو تو دِلرُبا ندارد | |
| ۵ | هَله ساقیا سبک‌تر، زِ درون ببند آن در | تو بگو به هرکه آید که سَرِ شما ندارد | |
| ۶ | همه عُمر این‌چنین دَمْ نَبُده‌ست شاد و خُرَّم | به حَقِ وَفایِ یاری که دِلَش وفا ندارد | |
| ۷ | بِهْ ازین چه شادمانی که تو جانی و جهانی؟ | چه غم است عاشقان را که جهانْ بَقا ندارد؟ | |
| ۸ | بِرَویم مَست امشب به وُثاقِ آن شِکَرلب | چه زِ جامه‌کَن گُریزد چو کسی قَبا ندارد؟ | |
| ۹ | به چه روزِ وَصلِ دِلبَر، همه خاک می‌شود زَر؟ | اگر آن جَمال و مَنظَر فَرِ کیمیا ندارد | |
| ۱۰ | به چه چَشم‌هایِ کودَن شود از نِگارْ روشن؟ | اگر آن غُبارِ کویَش سِرِ توتیا ندارد | |
| ۱۱ | هَله من خَموش کردم بِرَسان دُعا و خِدمَت | چه کُند کسی که در کَفْ به جُز از دُعا ندارد؟ |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
سپاس
سپاس
سپاس
سپاس