غزل ۱۵۳۳ مولانا
| ۱ | بیا امروزْ ما مهمانِ میریم | بیا تا پیشِ میرِ خود بِمیریم | |
| ۲ | ز مَرگِ ما جهانی زنده گردد | اَزیرا ما نه قُربانِ حَقیریم | |
| ۳ | به مُرغی جبرئیلی را بِبَندیم | به جانی ما جهانی را بگیریم | |
| ۴ | سَبو بِدْهیم و دریایی سِتانیم | چرا ما از چُنین سودی نَفیریم؟ | |
| ۵ | غُلامِ ماست اَزْرَق پوشِ گَردون | غُلامِ خویشتن را چون اسیریم؟ | |
| ۶ | چو ما شیریم و شیرِ شیر خوردیم | چرا چون یوز مَفْتونِ پَنیریم؟ | |
| ۷ | خَمُش کن نیست حاجَت وانِمودن | به پیشِ تیر باشی گر چه تیریم |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!