غزل ۱۵۲۴ مولانا

۱	چو آب آهسته زیرِ کَهْ دَرآیَم	به ناگَهْ خَرمَن کَهْ دَررُبایَم
۲	چَکَم از ناودانْ من قَطرهْ قَطره	چو طوفانْ من خَرابِ صد سَرایَم
۳	سَرا چِبْوَد؟ فَلَک را بَرشِکافَم	زِ‌‌ بی‌صبریْ قیامَت را نَپایَم
۴	بَلا را من عَلَف بودم زِ اَوَّل	وَلیک اکنون بَلاها را بَلایَم
۵	زِ حَبْسِ جا مَیابا دل رهایی	اگر من واقِفَم که من کجایم
۶	سَرِ نَخْلَم ندانی کَزْ چه سوی است	دَرین آب اَرْ نِگونَت می‌نِمایَم
۷	نه قُلماشی‌‌‌‌ست لیکِن مانَد آن را	نه هَجوی می‌کُنم نی می‌سِتایَم
۸	دَمِ عشق است و عشقْ از لُطفْ پنهان	ولی من از غَلیظی‌هایِ‌هایَم
۹	مَگو کُهْ را اگر آرَد صَدایی	که ای کُهْ نامَدی گفتی که آیَم
۱۰	تو او را گو که بانگِ کُهْ از او بود	زِهی گوینده‌‌ بی‌مُنْتَهایَم