غزل ۱۵۲۸ مولانا
۱ | به پیشِ بادِ تو ما هَمچو گَردیم | بدان سو که تو گَردی چون نگردیم؟ | |
۲ | زِ نورِ نوبَهارت سَبز و گرمیم | زِ تاثیرِ خَزانَت سرد و زَردیم | |
۳ | زِ عکسِ حِلْمِ تو تسلیم باشیم | زِ عکسِ خَشمِ تو اَنْدَر نَبَردیم | |
۴ | عَدَم را بَرگُماری جُمله هیچیم | کَرَم را بَرفَزایی جُمله مَردیم | |
۵ | عَدَم را و کَرَم را چون شِکَستی | جهان را و نهان را دَرنَوردیم | |
۶ | چو دیدیم آنچه از عالَم فُزون است | دو عالَم را شِکَستیم و بِخَوردیم | |
۷ | به چَشمِ عاشقانْ جان و جهانیم | به چَشمِ فاسقانْ مَرگیم و دَردیم | |
۸ | زمستان و تَموز از ما جُدا شُد | نه گرمیم ای حَریفان و نه سَردیم | |
۹ | زمستان و تَموز اَحْوالِ جسم است | نه جسمیم این زمان ما روحِ فَردیم | |
۱۰ | چو نَطْعِ عشقِ خود ما را نِمودی | به مُهرهیْ مِهرِ تو کُاسْتادِ نَردیم | |
۱۱ | چو گفتی بَسْ بُوَد خاموش کردیم | اگر چه بُلبُلِ گُلْزار و وَرْدیم |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!