غزل ۱۶۵۳ مولانا
| ۱ | من ازین خانهٔ پُر نور به در می‌نَرَوَم | من ازین شهرِ مُبارک به سَفَر می‌نَرَوَم | |
| ۲ | مَنَم و این صَنَم و عاشقی و باقیِ عُمر | من ازو گَر بِکُشی جایِ دِگَر می‌نَرَوَم | |
| ۳ | گَر جهانْ بَحْر شود موج زَنَد سَرتاسَر | من به جُز جانِبِ آن گنجِ گُهَر می‌نَرَوَم | |
| ۴ | شهرِ ما تَختگَهْ و مَجْلِسِ آن سُلطان است | من زِ سُلطانِ سَلاطین به حَشَر می‌نَرَوَم | |
| ۵ | شهرِ ما از شَهِ ما کانِ عَقیق و گُهَر است | من زِ گنجینهٔ گوهر به حَجَر می‌نَرَوَم | |
| ۶ | شهرِ ما از شَهِ ما جَنَّت و فردوسِ خوش است | من زِ فردوس و زِ جَنَّت به سَقَر می‌نَرَوَم | |
| ۷ | شهر پُر شُد که فُلان اِبْنِ فُلان می‌بِرَوَد | شهر اَراجیف چرا پُر شُد اگر می‌نَرَوَم؟ | |
| ۸ | این خَبَر رفت به هر سوی و به هر گوش رَسید | من ازین بی‌خَبَریْ سویِ خَبَر می‌نَرَوَم | |
| ۹ | یارِ ما جان و خداوندِ قَضا و قَدَر است | من ازین جانِ قَدَر جُز به قَدَر می‌نَرَوَم | |
| ۱۰ | تو مسافر شده‌‌یی تا که مَگَر سود کُنی | من ازین سودِ حقیقت به مَگَر می‌نَرَوَم | |
| ۱۱ | مَغز را یافته‌‌‌ام پوست نخواهم خایید | ایمِنی یافته‌‌‌ام سویِ خَطَر می‌نَرَوَم | |
| ۱۲ | تو جِگَرگوشَهٔ مایی بُرو اَللّهُ مَعَک | من چو دل یافته‌‌‌ام سویِ جِگَر می‌نَرَوَم | |
| ۱۳ | تو کَمَربَسته چو موری پِیِ حِرصِ روزی | من فَکَنده کُلَه و سویِ کَمَر می‌نَرَوَم | |
| ۱۴ | نَشْنَوم پَندِ کسی پَندْم مَدِه جانِ پدر | من پدر یافته‌‌‌ام سویِ پدر می‌نَرَوَم | |
| ۱۵ | شَمسِ تبریز مرا طالِعِ زُهره داده‌ست | تا چو زُهره همه شب جُز به بَطَر می‌نَرَوَم |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!