غزل ۱۶۸ مولانا

۱	ای بِروییده بِناخواست به مانندِ گیا	چون تو را نیست نَمَک، خواه بُرو، خواه بیا
۲	هر کِه را نیست نَمَک گَر چه نِمایَد خِدمَت	خِدمَتِ او به حقیقت، همه زَرق است و ریا
۳	بُرو ای غُصّه دَمی، زَحمَتِ خود کوتَه کُن	بادهٔ عشق بیا زود که جانَت بِزیا

0 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!