غزل ۱۷۴ مولانا
| ۱ | زآتشِ شهوت بَرآوردم تو را | وَنْدَر آتش بازگُسْتَردم تو را | |
| ۲ | از دلِ من زاده‌یی همچون سُخَن | چون سُخَن من هم فُروخوردْم تو را | |
| ۳ | با مَنی وَزْ من نمی‌دانی خَبَر | چَشم بَستم جادُوی کردم تو را | |
| ۴ | تا نَیازارَد تو را هر چَشمِ بَد | از برایِ آن بِیازُردم تو را | |
| ۵ | رو جَوامَردی کُن و رَحمَت فَشان | من به رَحمَت بَس جَوامَردم تو را |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!