غزل ۲۲۴۶ مولانا

۱	ای سَرِ مَردانْ بَرگو بَرگو	وِیْ شَهِ میدانْ بَرگو بَرگو
۲	ای مَهِ باقی، وِیْ شَهِ ساقی	جانِ سُخَن دانْ بَرگو بَرگو
۳	قبلهٔ جمعی، شُعلهٔ شمعی	قِصّهٔ ایشانْ بَرگو بَرگو
۴	ای همه دَستان، ساقیِ مَستان	رازِ گُلِسْتانْ بَرگو بَرگو
۵	هم همه دانی، هم همه جانی	خواجهٔ دیوانْ بَرگو بَرگو
۶	آبِ حَیاتی، شاخِ نَباتی	نُکتهٔ جانانْ بَرگو بَرگو
۷	غَم نَپَذیری، خشم نگیری	ای دلِ شادانْ بَرگو بَرگو
۸	خُسروِ شیرین، بِنْشین، بِنْشین	راهِ سِپاهانْ بَرگو بَرگو
۹	دلْ بِشِکُفتی، خیلی و گفتی	باز دو چندانْ بَرگو بَرگو
۱۰	آن میِ صافی، جامِ گِزافی	دَردِهْ و خندانْ بَرگو بَرگو
۱۱	یارِ رَبابی هر چه که یابی	حُرمَتِ ایمانْ بَرگو بَرگو
۱۲	نی بِسِتیزی، نی بِگُریزی	بی سَر و پایانْ بَرگو بَرگو