غزل ۲۲۴۵ مولانا
| ۱ | مُطربِ مهتاب‌رو، آنچه شنیدی بگو | ما هَمگان مَحْرمیم، آنچه بِدیدی بگو | |
| ۲ | ای شَهْ و سُلطانِ ما، ای طَرَبِستانِ ما | در حَرَمِ جانِ ما، بر چه رسیدی؟ بگو | |
| ۳ | نرگسِ خَمّارِ او، ای کِه خدا یارِ او | دوشْ زِ گُلْزارِ او، هرچه بِچیدی بگو | |
| ۴ | ای شُده از دستِ من، چون دلِ سَرمَستِ من | ای همه را دیده تو، آنچه گُزیدی بگو | |
| ۵ | عید بیایَد رَوَد، عیدِ تو مانَد اَبَد | کَزْ فَلَکِ بی‌مَدَد چون بِرَهیدی؟ بگو | |
| ۶ | در شِکَرسْتانِ جان غَرقه شُدم ای شِکَر | زین شِکَرسْتان اگر هیچ چَشیدی بگو | |
| ۷ | می‌کَشَدم مَیْ به چپ، می‌کَشَدم دلْ به راست | رَو که کَشاکَش خوش است، تو چه کَشیدی؟ بگو | |
| ۸ | میْ به قَدَح ریختی، فِتْنه بَراَنگیختی | کویِ خَرابات را تو چه کلیدی بگو | |
| ۹ | شورِ خَراباتِ ما، نورِ مُناجاتِ ما | پَردهٔ حاجاتِ ما، هم تو دَریدی بگو | |
| ۱۰ | ماه به ابر اَنْدَرون، تیره شُده‌‌ست و زَبون | ای مَه کَزْ ابرها پاک و بَعیدی بگو | |
| ۱۱ | ظِلِّ تو پاینده باد، ماهِ تو تابَنده باد | چَرخْ تو را بَنده باد، از چه رَمیدی؟ بگو | |
| ۱۲ | عشقْ مرا گفت دی، عاشقِ من چون شُدی؟ | گفتم بر چونْ مَتَن، زانچه تَنیدی بگو | |
| ۱۳ | مَردِ مُجاهد بُدَم، عاقل و زاهِد بُدَم | عافیتا هَمچو مُرغْ از چه پَریدی؟ بگو |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
درود بر شما
تفسیر جامعی از غزل ۲۲۴۵ را نیاز دارم
با سلام
به نظر بنده مقصود مولانا از این شعر حضرت رسول میباشد