غزل ۲۲۸۹ مولانا
| ۱ | دایم پیشِ خود نَهی آیِنِه را، هرآینه | زان که نَظیر نیستَت جُز که دَرونِ آیِنِه | |
| ۲ | در تو کجا رَسَم، تو را هَمچو خیالِ رویِ تو | در دل و جان و در نَظَر مَنْظَره هست و جایْ نه | |
| ۳ | هم تو مُنَزَّهی زِجا، هم همه جایْ حاضری | آیَتِ بی‌چگونگی در تو و در مُعاینه | |
| ۴ | از سویِ تو مُوحِّدی، از سویِ من مُشَبِّهی | جانِبِ تو مُواصله، جانِبِ من مُباینه |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!