غزل ۲۳۶ مولانا
| ۱ | مُبارکی که بُوَد در همه عروسی‌ها | دَرین عروسیِ ما باد ای خدا تنها | |
| ۲ | مُبارکیِّ شبِ قَدْر و ماهِ روزه و عید | مِبارکیِّ مُلاقاتِ آدم و حَوّا | |
| ۳ | مُبارکیِّ مُلاقات یوسُف و یعقوب | مُبارکیِّ تماشایِ جَنَّهُ الْمَاوی | |
| ۴ | مُبارکیِّ دِگَر کان به گفت دَرنایَد | نِثارِ شادیِ اَوْلادِ شیخ و مِهْتَر ما | |
| ۵ | به هَمدَمیّ و خوشی، هَمچو شیر باد و عَسَل | به اِخْتِلاط و وَفا، هَمچو شِکَّر و حَلْوا | |
| ۶ | مُبارکیِّ تَبارَک نَدیم و ساقی باد | بر آن که گوید آمین، بر آن کِه کرد دُعا |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!