غزل ۲۶۰ مولانا
| ۱ | چَرخِ فَلَک با همه کار و کیا | گِردِ خدا گردد چون آسیا | |
| ۲ | گِردِ چُنین کعبه کُن ای جانْ طَواف | گِردِ چُنین مایِدِه گَرد ای گدا | |
| ۳ | بر مَثلِ گوی، به میدانْ گَرد | چون که شُدی سَرخوشِ بی‌دست و پا | |
| ۴ | اسب و رُخَت راست بَرین شَهْ طَواف | گر چه بَرین نَطْع رَوی جا به جا | |
| ۵ | خاتَمِ شاهیْت در انگشت کرد | تا که شَوی حاکِم و فَرمانْروا | |
| ۶ | هر کِه به گِردِ دلْ آرَد طَواف | جانِ جهانی شود و دِلْرُبا | |
| ۷ | هَمرهِ پروانه شود دل شُده | گردد بر گِرد سَرِ شمع‌ها | |
| ۸ | زان که تَنَش خاکی و دل آتشی‌ست | مَیل سویِ جِنْس بُوَد جِنْس را | |
| ۹ | گِردِ فَلَک گردد هر اَخْتَری | زانک بُوَد جِنْسِ صَفا با صَفا | |
| ۱۰ | گِردِ فَنا گردد جانِ فقیر | بر مَثَلِ آهن و آهن رُبا | |
| ۱۱ | زانک وجودست فَنا پیشِ او | شُسته نَظَر از حَوَل و از خَطا | |
| ۱۲ | مَست هَمی‌کرد وضو از کُمیز | کَزْ حَدَثَم بازرَهان رَبَّنا | |
| ۱۳ | گفت نخستینْ تو حَدَث را بدان | کَژْمَژ و مَقلوب نباید دُعا | |
| ۱۴ | زان که کلید است و چو کَژْ شُد کلید | وا شدنِ قُفل نیابی عَطا | |
| ۱۵ | خامُش کردم هَمِگان بَرجَهید | قامَتِ چون سَروِ بُتَم زد صَلا | |
| ۱۶ | خُسروِ تبریز شَهَم شَمسِ دین | بَستَم لب را تو بیا بَرگُشا |
#sonnet_translation
#John_Arberry
Rumi quotes, Rumi sonnet, Rumi words, Rumi Poetry
| ۱- The wheel of heaven, with all its pomp and splendour, circles around God like a mill |
| ۲- My soul, circumambulate around such a Kaaba; beggar, circle about such a table. |
| ۳- Travel like a ball around in His polo-field, inasmuch as you have become happy and helpless. |
| ۴- Your knight and rook are circumambulating about the king, even though you move from place to place on this chessboard. |
| ۵- He set on your finger the royal signet so that you might become a ruler having authority. |
| ۶- Whoever circumambulates about the heart becomes the soul of the world, heart-ravishing. |
| ۷- The heart-forlorn becomes companion to the moth, he circles about the tip of the candle, |
| ۸- Because his body is earthy and his heart of fire-congener has an inclination towards congener. |
| ۹- Every star circles about the sky, because purity is the congener of purity. |
| ۱۰- The mystic’s soul circles about annihilation, even as iron about a magnet, |
| ۱۱- Because annihilation is true existence in his sight, his eyes having been washed clean of squinting and error; |
| ۱۲- The drunkard made ablution in urine, saying, “O Lord, deliver me out of impurity.” |
| ۱۳- God answered, “First realize what impurity is, it is not meet to pray crookedly and topsy-turvy. |
| ۱۴- For prayer is a key; and when the key is crooked, you will not attain the favour of opening the lock.” |
| ۱۵- I fall silent; all of you, leap up! The cypress-like stature of my idol cries come! |
| ۱۶- Emperor of Tabriz, my King, Shams-i Din, I have closed my lips; do you come, and open! |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!