غزل ۵۴۹ مولانا
| ۱ | آب زنید راه را، هین که نِگار می‌رَسَد | مُژده دهید باغ را، بویِ بَهار می‌رَسَد | |
| ۲ | راه دهید یار را، آن مَهِ دَهْ چهار را | کَزْ رُخِ نوربَخشِ او، نورْ نِثار می‌رَسَد | |
| ۳ | چاکْ شُده‌ست آسْمان، غُلْغُله‌یی‌ست در جهان | عَنْبَر و مُشک می‌دَمَد، سَنْجَقِ یار می‌رَسَد | |
| ۴ | رونَقِ باغ می‌رَسَد، چَشم و چراغ می‌رَسَد | غَم به کِناره می‌رَوَد، مَهْ به کِنار می‌رَسَد | |
| ۵ | تیرْ رَوانه می‌رَوَد، سویِ نشانه می‌رَوَد | ما چه نِشَسته‌ایم پس، شَهْ زِ شکار می‌رَسَد | |
| ۶ | باغْ سَلام می‌کُند، سَروْ قیام می‌کُند | سَبزه پیاده می‌رَوَد، غُنچه سوار می‌رَسَد | |
| ۷ | خَلْوَتیانِ آسْمان، تا چه شراب می‌خورند | روحْ خراب و مَست شُد، عقلْ خُمار می‌رَسَد | |
| ۸ | چون بِرَسی به کویِ ما، خامُشی است خویِ ما | زان‌که زِ گفت و گویِ ما، گَرد و غُبار می‌رَسَد |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
تعقیب
[…] […]
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!