غزل ۶۴۷ مولانا

۱	تَدبیر کُند بَنده و تَقدیر نَدانَد	تَدبیرْ به تَقدیرِ خداوند چه مانَد؟
۲	بَنده چو بِیَندیشَد پیداست چه بیند	حیلَت بِکُند لیک خدایی بِنَدانَد
۳	گامی دو چُنان آید کو راست نَهاده‌ست	وان گاه کِه داند که کُجاهاش کَشانَد؟
۴	اِسْتیزه مَکُن مَمْلَکَتِ عشق طَلَب کُن	کین مَمْلَکَتَت از مَلِکُ الْموت رَهانَد
۵	شَهْ را تو شکاری شو کَم گیر شکاری	کِاشْکارِ تو را بازِ اَجَلْ بازسِتانَد
۶	خامُش کُن و بُگْزین تو یکی جایْ قَراری	کان جا که گُزینی مَلِک آن جات نِشانَد

1 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!