غزل ۶۵۲ مولانا
| ۱ | تَدبیر کُند بَنده و تَقدیر نَدانَد | تَدبیرْ به تَقدیرِ خداوند نَمانَد | |
| ۲ | بَنده چو بِیَندیشَد پیداست چه بیند | حیله بِکُند لیکْ خدایی نَتَوانَد | |
| ۳ | گامی دو چُنان آید کو راست نَهاده‌ست | وان گاه که دانَد که کُجاهاش کَشانَد؟ | |
| ۴ | اِسْتیزه مَکُن مَمْلَکَتِ عشقْ طَلَب کُن | کین مَمْلَکَتَت از مَلِکُ الْموت رَهانَد | |
| ۵ | باری تو بِهِلْ کامِ خود و نورِ خِرَد گیر | کین کامْ تو را زود به ناکام رَسانَد | |
| ۶ | اِشْکاریِ شَهْ باش و مَجو هیچ شکاری | کِاشْکارِ تو را بازِ اَجَل بازسِتانَد | |
| ۷ | چون بازِ شَهی رو به سویِ طَبْلهٔ بازَش | کان طَبْله تو را نوش دَهَد طَبْل نَخوانَد | |
| ۸ | از شاهْ وَفادارتَر امروز کسی نیست | خَر جانِبِ او ران که تو را هیچ نَرانَد | |
| ۹ | زندانیِ مَرگَند همه خَلْق یَقین دان | مَحْبوسْ تو را از تَکِ زندان نَرهانَد | |
| ۱۰ | دانی که در این کویِ رضا بانگِ سگان چیست؟ | تا هر کِه مُخَنَّث بُوَد آنَش بِرَمانَد | |
| ۱۱ | حاشا زِ سواری که بُوَد عاشقِ این راه | که بانگِ سگِ کویْ دِلَش را بِطَپانَد |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!