غزل ۷۴۴ مولانا

۱	رو تُرُش کردی، مَگَر دی باده‌اَت گیرا نبود؟	ساقی‌اَت بیگانه بود و آن شَهِ زیبا نبود؟
۲	یا به قاصِد رو تُرُش کردی زِ بیمِ چَشمِ بَد	بر کُدامین یوسُف از چَشمِ بَدان غوغا نبود؟
۳	چَشمِ بَد خَسْتَش، وَلیکِن عاقِبَتْ مَحْمود بود	چَشمِ بَد با حِفْظِ حَق، جُز باطِل و سودا نبود
۴	هین مَتَرس از چَشمِ بَد، وان ماه را پنهان مَکُن	آن مَهِ نادر که او در خانهٔ جوزا نبود
۵	در دلِ مَردانِ شیرین، جُمله تَلْخی‌هایِ عشق	جُز شراب و جُز کَباب و شِکر و حَلْوا نبود
۶	این شراب و نُقْل و حَلْوا هم خیالِ اَحْوَلی‌ست	اَنْدَران دریایِ بی‌پایان، به جز دریا نبود
۷	یک زمانْ گرمی به کاری، یک زمانْ سَردی در آن	جُز به فَرمانِ حَق، این گرما و این سرما نبود
۸	هین خَمُش کُن، در خَموشی نَعْره می‌زَن روحْ‌وار	تو کِه دیدی زین خَموشان کو به جانْ گویا نبود؟