غزل ۱۱۱ مولانا
| ۱ | برایِ تو فِدا کردیم جان‌ها | کَشیده بَهرِ تو زَخمِ زبان‌ها | |
| ۲ | شَنیده طَعْنه‌های همچو آتش | رَسیده تیرِ کاری زان کَمان‌ها | |
| ۳ | اگر دل را بُرون آریم پیشَت | بِبَخشایی بر آن پُرخونْ نشان‌ها | |
| ۴ | اگر دشمن تو را از من بَدی گفت | مَها دشمن چه گوید جُز چُنان‌ها؟ | |
| ۵ | بیا ای آفتابِ جُمله خوبان | که در لُطفِ تو خندد لَعْلِ کان‌ها | |
| ۶ | که بی‌تو سودِ ما جُمله زیانست | که گردد سود با بودَت زیان‌ها | |
| ۷ | گُمانِ او بَسَسْتَش زَهرِ قاتل | که در قندِ تو دارد بَدگُمان‌ها |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!