غزل ۱۲۸ مولانا
| ۱ | ما را سَفَری فُتاد بی‌ما | آن جا دلِ ما گُشاد بی‌ما | |
| ۲ | آن مَهْ که زِ ما نَهان هَمی‌شُد | رُخ بر رُخِ ما نَهاد بی‌ما | |
| ۳ | چون در غَمِ دوست جان بِدادیم | ما را غَمِ او بِزاد بی‌ما | |
| ۴ | ماییم همیشه مَستْ بی میْ | ماییم همیشه شادْ بی‌ما | |
| ۵ | ما را مَکُنید یاد هرگز | ما خود هستیم یاد بی‌ما | |
| ۶ | بی ما شُده‌ایم شاد، گوییم | ای ما که همیشه باد بی‌ما | |
| ۷ | دَرها همه بسته بود بَر ما | بُگْشود چو راه داد بی‌ما | |
| ۸ | با ما دلِ کیْقُباد بَنده‌ست | بَنده‌ست چو کیقُباد بی‌ما | |
| ۹ | ماییم زِ نیک و بَد رَهیده | از طاعَت و از فساد بی‌ما |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!