غزل ۱۴۰۳ مولانا
| ۱ | آمده‌‌‌‌‌ام که سَر نَهَم، عشقِ تو را به سَر بَرَم | وَرْ تو بگویی‌‌‌‌‌ام که نی، نی شِکَنَم شِکَر بَرَم | |
| ۲ | آمده‌‌‌‌‌ام چو عقل و جان، از همه دیده‌ها نَهان | تا سویِ جان و دیدگان، مَشْعلهٔ نَظَر بَرَم | |
| ۳ | آمده‌‌‌‌‌ام که رَهْ زَنَم، بر سَرِ گنجِ شَهْ زَنَم | آمده‌‌‌‌‌ام که زَر بَرَم، زَرْ نَبَرَم خَبَر بَرَم | |
| ۴ | گَر شِکَنَد دلِ مرا، جان بِدَهَم به دل شِکَن | گَر زِ سَرَم کُلَه بَرَد، من زِ میانْ کَمَر بَرَم | |
| ۵ | اوست نِشَسته در نَظَر، من به کجا نَظَر کُنم؟ | اوست گرفته شهرِ دل، من به کجا سَفَر بَرَم؟ | |
| ۶ | آن کِه زِ زَخْم تیرِ او، کوهْ شِکاف می‌کُند | پیشِ گُشادِ تیرِ او، وای اگر سِپَر بَرَم | |
| ۷ | گفتم آفتاب را گَر بِبَری تو تابِ خود | تابِ تو را چو تَب کُند، گفت بلی، اگر بَرَم | |
| ۸ | آن کِه زِ تابِ رویِ او، نورِ صَفا به دل کَشَد | وان کِه زِ جویِ حُسنِ او، آبْ سوی جِگَر بَرَم | |
| ۹ | در هَوَسِ خیالِ او، هَمچو خیالْ گشته‌ام | وَزْ سَرِ رَشکِ نامِ او، نامِ رُخِ قَمَر بَرَم | |
| ۱۰ | این غَزَلَم جوابِ آن باده که داشت پیشِ من | گفت بِخور، نمی‌خوری؟ پیشِ کسی دِگَر بَرَم |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
معنی لطفا