غزل ۱۴۴۲ مولانا
| ۱ | زهی سَرگشته در عالَم، سَر و سامان که من دارم | زِهی در راهِ عشقِ تو، دلِ بِریان که من دارم | |
| ۲ | وگَر در راه بازارِ غَمِ عشقَت خریدارم | به صد جان‌ها بِنَفْروشم زِ عشقت آنچه من دارم |
شاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
با ما در تماس باشيد
برای سوالات عمومی خود با ما تماس بگیرید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!