غزل ۱۴۵۵ مولانا
۱ | ای خواجه سَلامُ عَلَیک، من عَزمِ سَفَر دارم | وَزْبامِ فَلَک، پنهان، من راه گُذَر دارم | |
۲ | جانْ عَزم سَفَر دارد، تا مَعْدن و اصلِ خود | زانسو که نَظَر بَخشَد، آن سویْ نَظَر دارم | |
۳ | نَک میکَشَدم سَیلَم، آن سوی که بُد مَیلَم | کَزْ فُرقَتِ آن دریا، بس گَرم جِگَر دارم | |
۴ | می تازم تُرکانه، تا حَضرتِ خاقانی | کَزْ وِیْ مَثَلِ خَرگَهْ، صد بَندِ کَمَر دارم | |
۵ | چون سایه فَنا گردم در تابشِ خورشیدی | کَنْدَر پِیِ او دایمْ من سَیْرِ قَمَر دارم | |
۶ | چون لَعْل زِ خورشیدش، جُز گرمی و جُز تابش | منْ فَرِّ دِگَر گیرم، منْ عشقِ دِگَر دارم | |
۷ | گَر بِشْکَنَد این جَوْزَم، هم مَغزم و هم نَغْزم | وَرْ بِشْکَنَدم چون نِی، صد قَند(و) شِکَر دارم | |
۸ | چون سَروَم و چون سوسن، هم بَسته، هم آزادم | چون سنگم و چون آهن، در سینه شَرَر دارم | |
۹ | یا مَن هُوَ فی قَلْبی، یَسْبی اَدَبی یَسْبی | حَسْبی اَبَدا حَسْبی، آنْچ از تو به بَر دارم | |
۱۰ | مولایَ فَنی صَبْری، لا تَخْرُجُ مِنْ صَدْری | لا تَبْعُدُ نَسْتَبْری، کَزْ هَجْر ضَرَر دارم | |
۱۱ | ای عشق صَلا گفتی میآیم، بِسْمِ اللّهْ | آخِر به چه آرامَم، گَر از تو حَذَر دارم؟ | |
۱۲ | گَر در دلِ تابوتَمْ مِهْر تو بُوَد قوتَم | قُوتِ مَلَکی دارم، گَر شکلِ بَشَر دارم | |
۱۳ | آفندی کلیتیشی کالیسو کیتیشی | شیلیسو نسندیشی دل زیر و زَبَر دارم | |
۱۴ | افندی مناخوسی بویسی کلیمو بویسی | تینما خو نتیلوسی یادِ تو سَمَر دارم | |
۱۵ | باقیش بِفَرما تو، ای خُسروِ دریاخو | بَستَم چو صَدَف من لب، یعنی که گُهَر دارم |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!