غزل ۱۴۷۲ مولانا
| ۱ | دِگَربار، دِگَربار، زِ زنجیر بِجَستم | از این بَند و از این دامِ زَبون گیر بِجَستم | |
| ۲ | فَلَک پیرِ دوتایی، پُر از سِحْر و َدغایی | به اِقْبالِ جوانِ تو از این پیر بِجَستم | |
| ۳ | شب و روز دَویدم، زِ شب و روز بُریدم | وَزین چَرخ بِپُرسید، که چون تیر بِجَستم | |
| ۴ | من از غُصّه چه تَرسَم؟ چو با مرگْ حَریفَم | زِ سَرهنگ چه تَرسَم؟ چو از میر بِجَستم | |
| ۵ | به اندیشه فروبُرد مرا عقلْ چهل سال | به شَصت و دو شُدم صید و زِ تَدبیر بِجَستم | |
| ۶ | زِ تَقدیرْ همه خَلْق، کَر و کور شُدسْتَند | زِکَرّ و فَرِ تَقدیر و زِ تقدیر بِجَستم | |
| ۷ | بُرون پوستْ درون دانه، بُوَد میوه گرفتار | ازان پوست وَزان دانه چو اَنْجیر بِجَستم | |
| ۸ | زِ تاخیر بُوَد آفت و تعجیل ز شیطان | زِ تَعْجیل دِلَم رَست و زِ تاخیر بِجَستم | |
| ۹ | زِ خون بود غذا اوَّل و آخِر شُد خونْ شیر | چو دندانِ خِرَد رُست، از آن شیر بِجَستم | |
| ۱۰ | پِیِ نان بِدَویدم یکی چند به تَزویر | خدا داد غذایی که زِ تَزویر بِجَستم | |
| ۱۱ | خَمُش باش، خَمُش باش، به تَفْصیل مَگو بیش | زِ تفسیر بگویم زِ تَفِ سیر بِجَستم |
#sonnet_translation
#John_Arberry
Rumi quotes, Rumi sonnet, Rumi words, Rumi Poetry
| ۱- Once again, once again I have escaped from my chains, I have burst out of these bonds and this trap which seizes the infirm. |
| ۲- Heaven, the bent old man full of wizardry and deceit-by virtue of your youthful fortune I have escaped from this old man. |
| ۳- Night and day I ran, I broke away from night and day; ask of this sphere how like an arrow I sped. |
| ۴- Why should I fear sorrow? For I am the comrade of death. Why should I fear the general? For I have escaped from the prince. |
| ۵- Reason bore me down with anxiety for forty years; sixty-two has made me quarry, and I have escaped from devising. |
| ۶- All creatures have been made deaf or blind by predestination; I have escaped from the deaf and blind of predestination, and from predestination. |
| ۷- Outwardly skin, inwardly stone, the fruit is a prisoner; like a fig, I have escaped from that skin and that stone. |
| ۸- Delay causes mischief, and haste is of the devil; my heart has escaped from haste, and I have escaped from delay. |
| ۹- In the first place blood was the food, in the end blood became milk; when the teeth of reason sprouted, I escaped from that milk; |
| ۱۰- I ran after bread, a loaf or two, by imposture; God gave me a food, so that I escaped from imposture. |
| ۱۱- Be silent, be silent, speak no more in detail; I will speak of the interpretation, I have escaped from the stench of garlic. |
Perfect
Thanks for the Translation in english