غزل ۱۴۹۴ مولانا

۱	افتادم، افتادم، در آبی افتادم	گَر آبی خوردم من، دِلْشادم، دِلْشادم
۲	بر دَفْ نی، بر نِی نی، یک لحظه بیگارم	بر خُم نی، بر می نی، پیوسته بُنیادم
۳	در عشقِ دِلْداری، مانندِ گُلْزاری	جان دیدم، جان دیدم، دل دادم، دل دادم
۴	میْ خوردم، میْ خوردم، در شَهرت میْ گردم	سَرتیزم، سَرتیزم، پُربادم، پُربادم
۵	گَر خودَم، گَر جوشَن، پیروزم، پیروزم	گَر سَروُم، گَر سوسن، آزادم، آزادم
۶	از چَرخی، از اوجی، بر بَحْری، بر موجی	خوش تَختی، خوش تَختی، بِنْهادم، بِنْهادم
۷	مولایم، مولایم، در حُکْمِ دریایم	در اوجَش، در موجَش، مُنْقادم، مُنْقادم
۸	ای کوکَب ای کوکب بُگْشا لب، بُگْشا لب	شَرحی کُن، شَرحی کُن، بر وَفْقِ میعادم
۹	هر ذَرّه، هر پَرّه، می‌جویَد، می‌گوید‌	زِارْشادَش، زِارْشادَش، اُستادم، اُستادم