غزل ۱۵۰۱ مولانا
| ۱ | مَنَم فِتْنه هزاران فِتْنه زادم | به من بِنْگَر که دادِ فِتْنه دادم | |
| ۲ | زِ من مَگْریز زیرا دَرفُتادی | بگو اَلْحَمدُ لِلَّهْ دَرفُتادم | |
| ۳ | عَجَب چیزی‌‌‌‌ست عشق و من عَجَب تَر | تو گویی عشق را خود من نَهادم | |
| ۴ | بیا گَر منْ مَنَم خونَم بِریزید | که تا خود من نَمُردم من نَزادم | |
| ۵ | نگویم سِرِّ تو کانْ غَمْز باشد | ولی ناگفته بَندی بَرگُشادم |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!