غزل ۱۵۰۶ مولانا

۱	همیشه من چُنین مَجنون نبودم	زِ عقل و عافِیَتْ بیرون نبودم
۲	چو تو عاقل بُدَم من نیز روزی	چُنین دیوانه و مَفْتون نبودم
۳	مِثالِ دِلْبَرانْ صَیّاد بودم	مِثالِ دلْ میانِ خون نبودم
۴	دَرین بودم که این چون است و آن چون	چُنین حیرانِ آن‌‌ بی‌چون نبودم
۵	تو باری عاقلی بنشین بیندیش	کز اول بوده‌‌‌‌اَم اکنون نبودم
۶	هَمی جُستم فُزونی بر همه کَس	چو صیدِ عشقْ روزاَفْزون نبودم
۷	چو دود از حِرصْ بالا می‌دَویدم	به مَعنی جُز سویِ هامون نبودم
۸	چو گنج از خاکْ بیرون اوفتادم	که گنجی بودم و قارون نبودم

0 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!