غزل ۱۵۱۷ مولانا

۱	مرا گویی کِرایی؟ من چه دانم	چُنین مَجنون چرایی؟ من چه دانم
۲	مرا گویی بِدین زاری که هستی	به عشقَم چون بَرآیی؟ من چه دانم
۳	مَنَم در موجِ دریاهایِ عشقَت	مرا گویی کجایی؟ من چه دانم
۴	مرا گویی به قُربانگاهِ جان‌ها	نمی‌تَرسی که آیی؟ من چه دانم
۵	مرا گویی اگر کُشته‌یْ خدایی	چه داری از خدایی؟ من چه دانم
۶	مرا گویی چه می‌جویی دِگَر تو	وَرایِ روشنایی؟ من چه دانم
۷	مرا گویی تو را با این قَفَص چیست	اگر مُرغِ هوایی؟ من چه دانم
۸	مَرا راه صَوابی بود گُم شُد	از آن تُرکِ خَطایی من چه دانم
۹	بَلا را از خوشی نَشْناسم ایرا	به غایَت خوش‌بَلایی من چه دانم
۱۰	شبی بِرْبود ناگَهْ شَمسِ تبریز	زِ من یکتا دو تایی من چه دانم