غزل ۱۵۲۶ مولانا
| ۱ | از آن باده نَدانَم چون فَنایَم | از آن بی‌جا نمی‌دانم کُجایَم | |
| ۲ | زمانی قَعْرِ دریایی دَراُفْتَم | دَمی دیگر چو خورشیدیْ بَرآیَم | |
| ۳ | زمانی از منْ آبستنْ جهانی | زمانی چون جهانْ خَلْقی بِزایَم | |
| ۴ | چو طوطی جانْ شِکَر خایَد به ناگَه | شَوَم سَرمَست و طوطی را بِخایَم | |
| ۵ | به جایی دَرنگُنجیدم به عالَم | به جُز آن یارِ بی‌جا را نَشایَم | |
| ۶ | مَنَم آن رِنْدِ مَستِ سَختْ شَیدا | میانِ جُمله رِنْدانْ‌‌‌هایِ هایَم | |
| ۷ | مرا گویی چرا با خود نیایی؟ | تو بِنْما خود که تا با خود بیایَم | |
| ۸ | مرا سایه‌یْ هُما چندان نَوازَد | که گویی سایه او شُد من هُمایَم | |
| ۹ | بِدیدم حُسن را سَرمَست می‌گفت | بَلایَم من بَلایَم من بَلایَم | |
| ۱۰ | جوابش آمد از هر سو زِ صد جان | تورایَم من تورایَم من تورایَم | |
| ۱۱ | تو آن نوری که با موسی هَمی‌گفت | خدایَم من خدایَم من خدایَم | |
| ۱۲ | بِگُفتم شَمسِ تبریزی که‌یی؟ گفت | شُمایَم من شُمایَم من شُمایَم |
سلام و درود
با قدردانی و سپاسمندی بسیار برای زحمات ارجمندتان،
و همچنین آموزه های متعالی شما در این صفحه، در تلگرام و … .
—
۶ مَنَم آن رِنْدِ مَستِ سَختْ شَیدا میانِ جُمله رِنْدانْ‌‌‌هایِ‌هایَم
از راهنمایی شما برای بیت بالا سپاسگزارم.
@ اصولاً آیا نفطه نظرات بازدیدکنندگان در پیوند با غزلیات و … در جایی ثبت میشود؟
مهر و آزرم
صولت
درود به شما دوست گرامی. سپاس از ابراز لطف شما. هر نظری که برای هر شعری ارسال شود در زیر همان شعر نشان داده خواهد شد و دوستان می توانند به این روش به پربارتر شدن سایت کمک کنند. دقیقا مانند همین نظری که شما ارسال کرده اید و پاسخی که من می دهم.
سلام
بسیار سپاسگزارم از دقت نظری که در تنظیم نسخه و اعراب‌گذاری، داشته و دارید.
متاسفانه در جستجوهایم در این سایت، غزل شمارهٔ ۱۵۲۳ دیوان شمس، آورده نشده‌است؟!
درود به شما و سپاس از لطف و توجهتان. لطفا دوباره بررسی کنید چون این غزل در سایت هست. سه غزل پیش از همین غزل آورده شده و مصرع آغازین آن هم این است: نه آن شیرم که با دشمن برآیم. موفق باشید.