غزل ۱۵۴۱ مولانا

۱	مرا خواندی زِ دَر تو جَستی از بام	زِهی بازی زِهی بازی زِهی دام
۲	از آن بازی که من می‌دانم و تو	چه بازی‌‌ها تو پُخْتَسْتیّ و من خام
۳	تویی کَزْ مَکْر و از اَفْسوس و وَعده	چو خواهی سنگ و آهن را کُنی رام
۴	مَها با این همه خوشیْ تو چونی	زِ زَحْمَت‌‌‌هایِ ما وَزِ جورِ اَیّام
۵	چه می‌پُرسَم؟ تو خود چون خوش نباشی؟	که در مَجْلِس تو داری جام بر جام
۶	مرا در راهْ دی دُشنام دادی	چُنین مَستم زِ شیرینیِّ دُشنام

0 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!