غزل ۱۵۵۳ مولانا
۱ | ما صُحبَتِ همدِگَر گُزینیم | بر دامَنِ همدِگَر نِشینیم | |
۲ | یاران همه پیش تَر نِشینید | تا چهره هَمدِگَر بِبینیم | |
۳ | ما را زِ درون موافَقَتهاست | تا ظَن نَبَری که ما هَمینیم | |
۴ | این دَم که نشستهایم با هم | میْ بر کَف و گُل در آستینیم | |
۵ | از عینْ به غَیب راه داریم | زیرا هَمراهِ پیکِ دینیم | |
۶ | از خانه به باغْ راه داریم | همسایه سَرو و یاسَمینیم | |
۷ | هر روز به باغْ اَنْدَرآییم | گُلهایِ شِکُفته صد بِبینیم | |
۸ | وَزْ بَهرِ نِثارِ عاشقان را | دامَنْ دامَنْ زِ گُل بِچینیم | |
۹ | از باغْ هر آنچه جمع کردیم | در پیش نَهیم و بَرگُزینیم | |
۱۰ | از ما دلِ خویش دَرمَدُزدید | ما دُزد نهایم ما اَمینیم | |
۱۱ | اینک دَمِ ما نَسیمِ آن گُل | ما گُلْبُنِ گُلْشَنِ یَقینیم | |
۱۲ | عالَم پُر شُد نَسیمِ آن گُل | یعنی که بیا که ما چُنینیم | |
۱۳ | بومان بِبَرَد چو بوی بُردیم | مِهْ مان کُند ار چه ما کِهینیم | |
۱۴ | هر چند کَمین غُلامِ عشقیم | چون عشقْ نِشَسته در کَمینیم |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!